تریکومونیازیس یکی از بیماری‌های مقاربتی شایع است. عامل ایجاد این بیماری نوعی انگل است. تریکومونیازیس حین رابطه جنسی از فرد مبتلا به شریک جنسیش منتقل می‌شود. در این مقاله به شما را با راه‌های انتقال، علائم، روش‌های تشخیص و درمان تریکوموناس و همچنین روش‌های پیشگیری از ابتلا به این عفونت آشنا می‌کنیم.
فهرست آنچه می‌خوانید:
- تریکومونیازیس چیست؟
- علت تریکومونیازیس چیست؟
- راه‌های انتقال تریکومونیازیس چگونه است؟
- علائم تریکومونیازیس
- عوامل خطر: چه کسانی در معرض ابتلا هستند؟
- عوارض تریکومونیازیس در زنان و مردان
- اثرات تریکومونیازیس در دوران بارداری
- چه زمانی از پزشک کمک بگیریم؟
- روش‌های تشخیص تریکومونیازیس به‌چه‌صورت است؟
- گزینه‌های درمانی برای تریکومونیازیس
- مراقبت‌های لازم بعد از درمان
- روش‌های پیشگیری از بیماری تریکومونیازیس
- اهمیت چکاپ‌های منظم و پیگیری
- کلام آخر دکترساینا
تریکومونیازیس چیست؟
تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی شایع است که توسط نوعی انگل ایجاد می‌شود. انگل عامل این بیماری تریکوموناس واژینالیس نام دارد. تریکوموناس واژینالیس فقط نواحی جنسی بدن را درگیر می‌کند.
میزان شیوع تریکومونیازیس چقدر است؟
تریکومونیازیس شایع‌ترین بیماری جنسی قابل درمان است. تعداد موارد ابتلا به این بیماری سالانه ۲۷۶.۴ میلیون نفر است. میزان ابتلا به تریکومونیازیس در آمریکا سالانه حدود ۳.۷ میلیون نفر یعنی ۳۰ درصد است.
خانم‌ها نسبت به آقایان شانس بیشتری برای ابتلا به تریکومونیازیس دارند. همچنین در خانم‌ها با افزایش سن خطر ابتلا به این بیماری نیز افزایش می‌یابد.
به گفته سرویس سلامت ملی انگلستان (NHS) تریکومونیازیس یک عفونت انگلی ناشی انگل تریکوموناس واژینالیس است. این انگل در خانم‌ها معمولاً واژن و مجرای ادراری را درگیر می‌کند. در آقایان نیز اغلب مجرای ادراری را درگیر می‌کند اما سر آلت تناسلی و غده پروستات نیز ممکن است درگیر شوند. این انگل از طریق رابطه جنسی محافظت‌نشده یا از طریق اسباب‌بازی‌های جنسی منتقل می‌شود.
علت تریکومونیازیس چیست؟
عامل بیماری تریکومونیازیس انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس است. این انگل به آسانی از طریق مایعات جنسی بدن و در حین رابطه جنسی منتقل می‌شود.
راه‌های انتقال تریکومونیازیس چگونه است؟
تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی است. این بیماری در حین رابطه جنسی بدون کاندوم و از طریق مایعات جنسی بدن منتقل می‌شود. توجه داشته باشید که فرد مبتلا ممکن است با‌علامت یا بی‌علامت باشد، اما بیماری را به شما منقل می‌کند. تریکوموناس واژینالیس نواحی جنسی بدن زن و مرد را آلوده می‌کند و مشکلی برای سایر اندام‌های بدن ایجاد نمی‌کند.
اسباب بازی‌های جنسی نیز اگر شسته نشده و بدون کاندوم استفاده شوند، می‌توانند این بیماری را انتقال دهند.
تریکومونیازیس فقط از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. روش‌های دیگر از جمله صندلی دستشویی نمی‌توانند این بیماری را انتقال دهند.
علائم تریکومونیازیس
حدود ۷۰ درصد افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ گونه علامتی ندارند. در افرادی که علائمی نشان می‌دهند، شدت این علائم از یک خارش ملایم تا التهاب شدید متفاوت است. برخی از افراد ۵ تا ۲۸ روز پس از مواجهه با انگل و ورود آن به بدن، شروع به بروز علائم می‌کنند. برخی دیگر نیز تا مدت‌ها بعد علامتی بروز نمی‌دهند. توجه داشته باشید که این علائم ممکن است بیایند و بروند.
علائم در مردان
آقایان مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است با این علائم مواجه شوند:
- احساس سوزش و خارش درون آلت جنسی
- احساس سوزش پس از انزال و دفع ادرار
- داشتن ترشحات از آلت جنسی
- داشتن تکرر ادرار
- ایجاد زخم و التهاب در ناحیه سر آلت جنسی
علائم در زنان
خانم‌های مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است این علائم را در خود مشاهده کنند:
- داشتن التهاب و قرمزی و احساس خارش و سوزش در ناحیه ژنیتال
- داشتن احساس ناراحتی در هنگام دفع ادرار و حین رابطه جنسی
- وجود ترشحات واژینال بد‌بو و شفاف، ترشحات سفید، ترشحات زرد یا ترشحات سبز
- داشتن ترشحات واژینال بیش از حالت معمول
شایع ترین علائم تریکومونیازیس داشتن زخم و التهاب، احساس خارش و سوزش در ناحیه جنسی زنان و مردان و احساس درد و سوزش به هنگام رابطه جنسی و دفع ادرار است.
عوامل خطر: چه کسانی در معرض ابتلا هستند؟
همه افراد فعال از نظر جنسی، در معرض ابتلا به این بیماری هستند. البته خانم‌ها بیش از آقایان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
عوارض تریکومونیازیس در زنان و مردان
تریکومونیازیس موجب ایجاد احساس خارش و سوزش در اندام جنسی زنان و مردان می‌شود. همچنین این بیماری موجب ایجاد احساس ناراحتی در هنگام رابطه جنسی می‌شود.
ابتلا به تریکومونیازیس خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی مانند HIV را افزایش می‌دهد.
تریکومونیازیس درمان‌نشده در خانم‌ها، خطر ابتلا به عفونت رحم و لوله‌‌های فالوپ را افزایش می‌دهد. این عفونت، بیماری التهاب لگن نامیده می‌شود.
اثرات تریکومونیازیس در دوران بارداری
ابتلا به تریکومونیازیس در دوران بارداری، خطر زایمان زودرس و تولد بچه نارس را افزایش می‌دهد.
چه زمانی از پزشک کمک بگیریم؟
هر زمانی که التهاب و زخم یا احساس خارش و سوزش در ناحیه جنسی داشتید، یا در زمان رابطه جنسی احساس ناراحتی کردید از پزشک کمک بگیرید.
برای مشاهده لیست بهترین متخصصان بهداشت و سلامت جنسی کلیک کنید:
ارتباط تلفنی با متخصص سلامت جنسی ارتباط آنلاین با متخصص سلامت جنسیروشهای تشخیص تریکومونیازیس به‌چه‌صورت است؟
پزشک صرفا از روی علائم نمی‌تواند تریکومونیازیس را تشخیص دهد. روش تشخیص تریکومونیازیس در حال حاضر بررسی میکروسکوپی مایعات جنسی بدن است. این روش لام مرطوب نامیده می‌شود. در این روش تکنسین آزمایشگاه زیر میکروسکوپ به دنبال انگل تریکوموناس واژينالیس در نمونه شما می‌گردد.
گزینه‌های درمانی برای تریکومونیازیس
برای درمان تریکومونیازیس از آنتی‌بیوتیک مترونیدازول استفاده می‌شود. برنامه پیشنهادی برای درمان این بیماری به صورت زیر است:
برای خانم‌ها: روزانه ۵۰۰ میلی‌گرم، دو بار در روز و به مدت ۷ روز
برای آقایان: روزانه ۲ گرم، روزی یک بار و به مدت ۷ روز
گزینه دیگر برای درمان این بیماری، تینیدازول است. برنامه پیشنهادی برای درمان تریکومونیازیس با این آنتی‌بیوتیک برای خانم‌ها و آقایان روزانه ۲ گرم و روزی یک بار است.
نکات مهم حین درمان
فردی که تست تریکوموناسش مثبت شده به همراه شریک جنسیش، هردو و هم زمان باید برای این بیماری تحت درمان قرار بگیرند.
در طی مدت درمان برای این بیماری از داشتن رابطه جنسی بپرهیزید.
توجه داشته باشید که اگر به تریکومونیازیس مبتلا شدید باید شما و شریک جنسیتان به طور همزمان تحت درمان قرار بگیرید. مهمترین گزینه‌های درمان این بیماری مترونیدازول و تینیدازول هستند.
مراقبت‌های لازم بعد از درمان
از آنجایی که احتمال عفونت مجدد با تریکوموناس زیاد است، توصیه می‌شود سه ماه پس از درمان، دوباره برای تریکوموناس تست بدهید.
روش‌های پیشگیری از بیماری تریکومونیازیس
در زمان رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
اگر از اسباب بازی‌های جنسی استفاده می‌کنید، پیش از استفاده به خوبی آن را با صابون شستشو دهید و یا از کاندوم استفاده کنید.
مهمترین راه پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی مانند تریکومونیازیس، استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی است.
اهمیت چکاپ‌های منظم و پیگیری
تریکومونیازیس جز چکاپ‌های معمول و منظم سالانه نیست.
توصیه CDC در این زمینه این است که سه ماه پس از درمان تریکوموناس، مجدد برای این بیماری تست بدهید؛ چرا که شانس عفونت مجدد با این انگل بسیار زیاد است.
کلام آخر دکترساینا
تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی انگلی است. این بیماری شایع اما قابل درمان است. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری علامت خاصی ندارند. اما در صورتی که علائم ذکر شده در بالا را در خود مشاهده کردید، حتما به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. در صورت ابتلا به این بیماری خودتان و شریک جنسیتان باید تحت درمان کامل قرار بگیرید.
| نام بیماری | تریکومونیازیس |
| تخصص مربوطه | زنان و اورولوژی |
| علائم | وجود زخم و التهاب و احساس خارش و سوزش در ناحیه جنسی
داشتن احساس سوزش و درد هنگام دفع ادرار داشتن احساس ناراحتی در هنگام رابطه جنسی |
| عوارض | افزایش خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی
تریکومونیازیس درمان نشده در خانم‌ها، خطر ابتلا به عفونت رحم و لوله‌‌های فالوپ را افزایش می‌دهد. این عفونت، بیماری التهاب لگن نامیده می‌شود. |
| علت | انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس |
| موارد ریسک بالای ابتلا | همه افراد فعال از نظر جنسی
احتمال ابتلای خانم‌ها به این بیماری بیش از آقایان است. |
| روش‌های تشخیص | تهیه لام مرطوب از ترشحات جنسی زن و مرد و بررسی آن زیر میکروسکوپ |
| روش‌های درمان | درمان خوراکی با آنتی‌بیوتیک |
| داروها | مترونیدازول
تینیدازول |
| میزان شیوع | تعداد موارد ابتلا به این بیماری سالانه ۲۷۶.۴ میلیون نفر است. میزان ابتلا به تریکومونیازیس در آمریکا سالانه حدود ۳.۷ میلیون نفر یعنی ۳۰ درصد است. |
تریکومونیازیس اگر درمان نشود، ممکن است تا ماهها یا حتی سالها طول بکشد.
خیر . تنها راه انتقال این بیماری، داشتن رابطه جنسی با فرد بیمار است.