×

هرآنچه باید درباره کلیندامایسین (قرص ، کپسول و آمپول) بدانید!

0

با کلیندامایسین، عفونت‌های باکتریایی را به‌سرعت و با اطمینان درمان می‌کنید. اطلاعات کامل در مورد نحوه استفاده، عوارض جانبی و مزایای این آنتی‌بیوتیک مؤثر را در اینجا بیابید.

قرص کلیندامایسین در یک نگاه

جدول اطلاعات دارویی کلیندامایسین

نام علمی کلیندامایسین (Clindamycin)
نام های تجاری کلئوسین هیدروکلراید، کلئوسین اطفال، کلئوسین فسفات، کلیندس و کلیندامکس واژینال
شرکت‌های سازنده - بکستر (Baxter)، نورس استار آر.ایکس (Northstar RX)، داروسازی تارو (Taro) و گرین استور ال.ال.سی (Greenstone LLC)
- شرکت‌های داخلی مثل تولید دارو، داروسازی حکیم، کیش مدیفارم، روناک دارو، امین، پارس دارو و تهران شیمی
اشکال قرص و کپسول خوراکی؛کرم، لوسیون و ژل موضعی؛شیاف‌های داخل واژن؛داروی تزریقی و درون رگی.
کاربرد مقابله با عفونت‌های با عامل باکتری 
نحوه مصرف به‌صورت خوراکی همراه با یک لیوان پر از آب یا به‌صورت محلول کلیندامایسین
حداکثر دُز مجاز تا ۴۵۰ میلی‌گرم در روز برای عفونت‌های تهدیدکننده زندگی
عوارض جانبی اسهال، حالت تهوع یا استفراغ، درد معده (شکم)، جوش پوستی خفیف، التهاب یا خارش یا ترشح واژن
موارد منع مصرف مصرف همزمان کلیندامایسین با اریترومایسین و سایر آنتی‌بیوتیک‌ها در دوران شیردهی؛ حساسیت به کلیندامایسین، لینکومایسین، سلئوسین، کلیندس، کلیندامکس یا هر ماده غیرفعالی در کلیندامایسین
هشدارهای مهم اطلاع به پزشک در صورت سابقه بیماری کبد و کلیه، سابقه کولیت زخمی یا شبه‌غشایی، نیاز به دریافت واکسن‌های حاوی باکتری زنده
بارداری و شیردهی افراد باردار می‌توانند در سه‌ماهه دوم و سوم بارداری از لوسیون استفاده کنند، کلیندامایسین وارد شیر مادر می‌شود و می‌تواند به نوزاد شیرخوار آسیب بزند.
تداخلات دارویی - داروهای مهارکننده آنزیم‌های کبدی مثل:‌ کلاریترومایسین، نفازودون، ایتراکونازول، کتوکونازول، آتازاناویر، داروناویر، لوپیناویر، نلفیناویر، ریتوناویر، ساکویی‌ناویر یا تیپراناویر
- داروهای تقویت‌کننده آنزیم‌های کبدی مثل:‌ فنوباربیتال، فنی‌توئین، ریفامپینریفامپسین، اس.تی جانز ورت، گلوکوکورتیکوئیدها
وضعیت نیاز به نسخه نیاز به نسخه پزشک

قرص کلیندامایسین چیست؟

کلیندامایسین نوعی داروی آنتی‌‌بیوتیک است که اولین بار در سال ۱۹۷۰ میلادی تأییدیه غذا و داروی آمریکا را دریافت کرد. این دارو برای مقابله با عفونت‌های با عامل باکتری کاربرد دارد و زمانی تجویز می‌شود ‌که نمی‌توان از پنی‌سیلین استفاده کرد یا آنتی‌بیوتیک‌های دیگر درست عمل نکنند. با توجه به نوع عفونت و دُز کلیندامایسین، دارو می‌تواند باکتری را بکشد یا رشد آن را متوقف کند. 

ممکن است پزشک برای عفونت خاص سیستم تنفسی، عفونت ریه، مسمومیت خونی و موارد دیگر کلیندامایسین تجویز کند. 

البته، کلیندامایسین برای همه افراد مناسب نیست و می‌تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی جدی را به همراه داشته باشد.


کاربردهای کلی کلیندامایسین 

کلیندامایسین برای درمان عفونت‌های مختلفی تجویز می‌شود، از جمله:

  • عفونت‌هایی با عامل باکتری‌های بی‌هوازی مستعد؛
  • عفونت‌های ناشی از ایزوله‌های حساس استرپتوکوک، پنوموکوک و استافیلوکوک، اگر جایگزین‌های با سمیت کمتر (مثل اریترومایسین) مناسب نباشد؛
  • عفونت‌های مجاری تنفسی پایینی مثل ذات‌الریه، آمپیم و آبسه ریه ناشی از ایزوله‌های حساس بی‌هوازی، استرپتوکوک پنومونیه، سایر استرپتوکوک‌ها (به‌جز انتروکوکوس فکالیس) و استافیلوکوکوس اورئوس در بزرگ‌سالان و کودکان؛
  • عفونت‌های پوست و ساختار پوست ناشی از ایزوله‌های حساس استرپتوکوکوس پیوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس و بی‌هوازی‌ها در بزرگسالان و کودکان (کلیندامایسین موضعی ۱درصد ممکن است برای کمک به درمان و کنترل آکنه استفاده شود)؛
  • عفونت‌های زنانه شامل اندومتریوز، آبسه لوله تخمدانی غیر گونوکوکی، سلولیت لگن و عفونت کاف واژن بعد از جراحی ناشی از باکتری‌های بی‌هوازی مستعد در بزرگ‌سالان و کودکان؛
  • عفونت‌های داخل شکمی شامل پریتونیت و آبسه داخل شکمی ناشی از ارگانیسم‌های غیرهوازی مستعد در بزرگ‌سالان و کودکان؛
  • سپتیسمی ایجاد‌شده با ایزوله‌های مستعد استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوک و بی‌هوازی‌های مستعد در بزرگ‌سالان و کودکان؛
  • عفونت‌های استخوان و مفصل شامل استئومیلیت هماتوژن حاد ناشی از ایزوله‌های مستعد استرپتوکوکوس اورئوس و به‌عنوان درمان کمکی در درمان جراحی عفونت‌های مزمن استخوان و مفصل ناشی از ارگانیسم‌های مستعد در بزرگ‌سالان و کودکان.

کاربرد کپسول خوراکی یا گرانول‌های قابل‌حل کلیندامایسین

  • عفونت‌های سیستم تنفسی با باکتری استرپتوکوکسی، پنوموکوکسی و استافیلوکوکسی؛
  • آمپیم، ذات‌الریه غیرهوازی یا یک آبسه در ریه؛
  • مسمومیت خونی؛
  • عفونت‌هایی از باکتری غیرهوازی در لوله گوارش که موجب پریتونیت یا آبسه در شکم می‌شود؛
  • اندومتریوزیس، سلولیت لگن، یک آبسه در سیستم تولید مثلی یا عفونت کاف واژن.

کاربرد کلیندامایسین درون‌رگی یا تزریقی

این نوع از کلیندامایسین برای عفونت‌های جدی تجویز می‌شود، از جمله:

  • عفونت‌های سیستم تنفسی؛
  • عفونت‌های ریه؛
  • مسمومیت خونی؛
  • عفونت در سیستم تولیدمثلی؛
  • عفونت‌های شکمی؛
  • عفونت‌های استخوان و مفصل یا همراه با سایر داروها در طول جراحی برای عفونت‌های مزمن استخوان و مفصل؛
  • عفونت‌های پوستی جدی.

ممکن است پزشک در بعضی موارد برای کودکان کلیندامایسین را به‌صورت محلول خوراکی تجویز کند، از جمله:

  • عفونت‌های جدی سیستم تنفسی؛
  • عفونت‌های جدی پوست یا بافت نرم؛
  • مسمومیت خون؛
  • عفونت‌هایی در شکم؛
  • عفونت در مجرای تولیدمثلی زنان.

سایر کاربردهای کلیندامایسین

  • ممکن است متخصص پوست برای درمان آکنه ژل، محلول، لوسیون یا پماد کلیندامایسین تجویز کند.
  • همچنین ممکن است پزشک برای درمان عفونت‌های باکتریایی واژن شیاف ترانس واژینال کلیندامایسین را تجویز کند. از طرف دیگر، ممکن است برای عفونت واژنی، لوسیون کلیندامایسین تجویز شود. افراد باردار می‌توانند در سه‌ماهه دوم و سوم بارداری از لوسیون استفاده کنند.
  • همچنین گاهی پزشک از کلیندامایسین برای درمان سیاه‌زخم و مالاریا استفاده می‌کند.
  • دندانپزشکان از کلیندامایسین برای درمان پیشگیرانه از اندوکاردیت (عفونت پوششی قلب که می‌تواند بعد از جراحی دندان در افراد در معرض خطر ایجاد شود) استفاده می‌کنند.
  • بعضی افراد قبل از انجام جراحی کلیندامایسین دریافت می‌کنند تا از عفونت ناحیه جراحی جلوگیری شود.

به یاد داشته باشید که کلیندامایسین به‌خوبی وارد مایع مغزی‌ـ‌نخاعی نمی‌شود و نباید برای درمان مننژیت استفاده شود.

کلیندامایسین برای مقابله با عفونت‌های با عامل باکتری کاربرد دارد.
کلیندامایسین برای مقابله با عفونت‌های با عامل باکتری کاربرد دارد.

قرص کلیندامایسین چگونه کار می‌کند؟

کلیندامایسین ممکن است برای طیف وسیعی از عفونت‌ها استفاده شود. این دارو رشد باکتری‌ها را متوقف می‌کند؛ البته کلیندامایسین تنها باید برای درمان و پیشگیری از عفونت‌هایی استفاده شود که به‌صورت ثابت‌شده یا احتمالا توسط باکتری‌های مستعد ایجاد شده است. در این صورت، تکثیر باکتری‌های مقاوم به دارو را کاهش می‌دهد و اثربخشی خود را حفظ می‌کند. نوع کلیندامایسین تجویزی به نوع عفونت بیمار بستگی دارد.

کلیندامایسین معمولا در ترکیب با سه ملح تولید می‌شود: کلیندامایسین فسفات، کلیندامایسین هیدروکلراید و کلیندامایسین نیکوتین آمید. این اشکال نمکی همگی پیش‌داروهای کلیندامایسین هستند، اما به‌محض ورود به بدن یا قرارگیری روی پوست به‌سرعت با تجزیه‌شدن به کلیندامایسین فعال تبدیل می‌شوند. 

تمام انواع کلیندامایسین قابلیت ضد باکتریایی و اثربخشی یکسانی دارند. کلیندامایسین هیدروکلراید معمولا به‌صورت خوراکی، کلیندامایسین نیکوتین‌ آمید معمولا به‌صورت موضعی و کلیندامایسین فسفات معمولا به دو صورت تزریقی و موضعی استفاده می‌شود.


نحوه مصرف کلیندامایسین

نوع و مقدار کلیندامایسین با توجه به نوع عفونت بیماری تجویز می‌شود. کلیندامایسین را دقیقا براساس دستور پزشک مصرف کنید. از دستورالعمل همراه دارو پیروی کنید و راهنمای دارو را مطالعه نمایید.

نحوه مصرف کپسول و گرانول‌های خوراکی کلیندامایسین

روش مصرف کپسول برای بیماران عادی

کپسول کلیندامایسین را به‌صورت دهانی قورت دهید. 

ممکن است کپسول کلیندامایسین مری را تحریک کند. بنابراین، کپسول را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید تا از التهاب گلو جلوگیری نمایید.

روش مصرف گرانول‌های خوراکی برای بیماران دارای مشکل بلع

برای افرادی که مشکل بلع دارند، کلیندامایسین به‌صورت گرانول‌های قابل‌حل در آب تجویز می‌شود. 

بعد از حل کردن گرانول‌ها در آب، محلول برای جلوگیری از غلیظ شدن باید در دمای اتاق نگهداری شود. شکل مایع کلیندامایسین معمولا ۲ هفته در دمای اتاق به همین شکل باقی می‌ماند. 

کلیندامایسین مایع را به‌دقت اندازه‌گیری کنید. برای این کار از سرنگ یا پیمانه‌های مخصوص (نه قاشق آشپزخانه) کمک بگیرید.

نحوه مصرف کلیندامایسین تزریقی

اگر فردی عفونت خیلی شدید دارد و نمی‌تواند از سایر آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کند، ممکن است در بیمارستان کلیندامایسین تزریقی دریافت کند. کلیندامایسین تزریقی به‌صورت درون عضلانی یا درون رگی استفاده می‌شود. ممکن است دُز اول دارو را پزشک تزریق کند و نحوه تزریق دُزهای بعدی را به شما آموزش دهد.

نکات مهم درباره مصرف کلیندامایسین تزریقی

  • ممکن است در طول درمان به آزمایش‌های پزشکی مداوم نیاز داشته باشید. 
  • اگر جراحی دارید، به پزشک بگویید که از کلیندامایسین استفاده می‌کنید. 
  • کلیندامایسین می‌تواند با داروهای خاص مربوط به بیهوشی تداخل داشته باشد.
  • حتی اگر علائم برطرف شد، دوره درمان را کامل کنید. نادیده گرفتن دُزها خطر عفونت مقاوم به دارو را افزایش می‌دهد. 
  • کلیندامایسین عفونت‌های ویروسی مثل آنفولانزا و سرماخوردگی را درمان نمی‌کند.

نحوه مصرف کلیندامایسین هیدروکلراید

این دارو با تجویز پزشک به‌صورت خوراکی همراه یا بدون غذا و معمولا ۴ بار در روز (هر ۶ ساعت) مصرف می‌شود. 

نکات مهم درباره مصرف کلیندامایسین هیدروکلراید

دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد. 

  • حداقل تا ۳۰ دقیقه بعد از مصرف دارو دراز نکشید.
  • دُز دارو با توجه به شرایط شما و پاسخ به درمان تعیین می‌شود. در کودکان، دُز دارو با توجه به وزن بدن تعیین می‌شود. برای دریافت بهترین اثر، دارو را در زمان‌های مشخص‌شده و هر روز در همان زمان مصرف کنید. 
  • حتی اگر علائم‌تان برطرف شد، دوره درمان را کامل کنید. توقف زودهنگام دارو می‌تواند موجب برگشت عفونت شود. 
  • اگر بیماری شما طول کشید یا بدتر شد، به پزشک اطلاع دهید.
کلیندامایسین باید طبق تجویز پزشک مصرف شود.
کلیندامایسین باید طبق تجویز پزشک مصرف شود.

فراموش کردن دُز مصرفی

به‌محض به‌خاطرآوردن، دُز فراموش‌شده را مصرف کنید. اگر به زمان دُز بعدی نزدیک هستید، از مقدار فراموش‌شده صرف‌نظر کنید. از مصرف داروی اضافی برای پوشش مقدار فراموش‌شده صرف‌نظر کنید.


سوءمصرف کلیندامایسین

در صورت سوء‌مصرف کلیندامایسین با علائمی مثل غش یا مشکل تنفسی، با اورژانس (۱۱۵) تماس بگیرید.


عوارض جانبی کلیندامایسین و هشدارها

کلیندامایسین با توجه به شرایط شما تجویز شده است. به یاد داشته باشید که بسیاری از افراد عوارض جانبی جدی ندارند.

عوارض جانبی جدی

یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها اسهال است. گاهی‌اوقات افراد با مصرف کلیندامایسین اسهال شدید را تجربه می‌کنند که می‌تواند طیفی از کولیت خفیف تا کشنده را ایجاد کند. اسهال ناشی از مصرف کلیندامایسین گاهی‌اوقات به‌دلیل رشد بی‌رویه باکتری خطرناک کلستریدیوم دیفیسیل در روده بزرگ است. این باکتری سمی تولید می‌کند که موجب اسهال مربوط به کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD) می‌شود.

اسهال مربوط به کلستریدیوم دیفیسیل نوعی عفونت شدید و تهدیدکننده زندگی است. اگر فردی با مصرف کلیندامایسین دچار این بیماری شود، پزشک بلافاصله درمان با آنتی‌بیوتیک را متوقف می‌کند.

سالمندان به‌طور ویژه باید برای اسهال بررسی شوند. اگر اسهالی دارید که آبکی یا خونی است، مصرف کلیندامایسین را متوقف کنید و با پزشک تماس بگیرید. به‌جز با نظر پزشک، از داروهای ضد اسهال استفاده نکنید و مراقبت‌های اورژانسی دریافت کنید.

عوارض جانبی شایع

شایع‌ترین عوارض جانبی کلیندامایسین عبارت‌اند از:

  • حالت تهوع یا استفراغ؛
  • درد معده (شکم)؛
  • جوش پوستی خفیف؛
  • التهاب، خارش یا ترشح واژن.

عوارض جانبی احتمالی کلیندامایسین خوراکی یا تزریقی عبارت‌اند از:

  • نکرولیز اپیدرمی سمی؛
  • سندرم استیون جانسون؛
  • التهاب مری؛
  • تجمع مایع زیر پوست؛
  • اختلال عملکرد کبد؛
  • اختلال عملکرد کلیه؛
  • اختلالات خونی؛
  • اختلال عملکرد سیستم ایمنی؛
  • آرتریت؛
  • درد و ورم مفاصل.

کلیندامایسین می‌تواند موجب ایجاد طعم فلز در دهان شود. در مورد راه‌های مدیریت این موضوع با پزشک صحبت کنید.

واکنش‌های پوستی جدی یا سایر واکنش‌ها نیز می‌تواند با کلیندامایسین اتفاق بیفتد. اگر علائم واکنش دارویی به کلیندامایسین را داشتید، به اورژانس مراجعه کنید، از جمله:

  • جوش پوستی؛
  • تب؛
  • ورم غدد؛
  • علائم شبیه آنفولانزا؛
  • گرفتگی عضلانی؛
  • ضعف شدید؛
  • کبودی غیر معمول؛
  • زردی پوست یا چشم‌ها.

در صورت تجربه بعضی علائم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

  • هر تغییری در عادات روده (مثل مراجعه مکرر به سرویس‌بهداشتی یا نرفتن به آن)؛
  • درد معده شدید؛
  • اسهال آبکی یا خونی؛
  • ادرار کم یا نبود ادرار.

اگر متوجه واکنش حساسیتی به کلیندامایسین شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

  • تبی که از بین نمی‌رود؛
  • ورم گره لنفاوی یا بدتر شدن آن؛
  • جوش؛
  • خارش یا ورم به‌خصوص در صورت، زبان یا گلو؛
  • سرگیجه شدید؛
  • مشکل تنفسی.

این موارد فهرست کاملی از عوارض جانبی نیستند. در مورد عوارض جانبی کلیندامایسین با پزشک صحبت کنید.

هشدارها

  • افرادی با سابقه کولیت زخمی یا شبه‌غشایی نباید کلیندامایسین مصرف کنند. این دو بیماری موجب التهاب شدید پوشش روده می‌شوند. عوارض جانبی مصرف کلیندامایسین می‌تواند در این دو بیماری بدتر شود.
  • کلیندامایسین باید فقط برای افراد دارای عفونت باکتریایی تجویز شود. این کار به کاهش مقاومت باکتریایی به کلیندامایسین کمک می‌کند.
  • مصرف طولانی‌مدت کلیندامایسین یا دوره‌های تکراری می‌تواند برفک دهانی یا عفونت مخمری واژن را به همراه داشته باشد. اگر متوجه لکه‌های سفید در دهان، تغییر ترشح واژن یا علائم جدید دیگر شدید، به پزشک مراجعه کنید.
  • عوارض مصرف کلیندامایسین ممکن است در طول درمان یا هفته‌ها تا ماه‌ها بعد از توقف درمان ایجاد شود. اگر علائم اسهال، درد و انقباض شکم یا معده یا مدفوع خونی یا مخاطی داشتید، از داروهای ضداسهال یا موادمخدر استفاده نکنید. مصرف این مواد می‌تواند علائم شما را بدتر کند.
  • کلیندامایسین می‌تواند مانع عملکرد مناسب واکسن‌های حاوی باکتری زنده (مثل واکسن تیفوئید یا حصبه) شود. قبل از انجام واکسیناسیون، پزشک را در جریان مصرف کلیندامایسین قرار دهید.
  • سالمندان به عوارض جانبی کلیندامایسین، به‌خصوص اسهال حساس‌تر هستند.
  • اگر برای مدت طولانی از کلیندامایسین استفاده می‌کنید حتما آزمایش‌های روتین پزشکی (مثل آزمایش عملکرد کلیه و کبد) را انجام دهید.
کلیندامایسین می‌تواند موجب معده درد شود.
کلیندامایسین می‌تواند موجب معده درد شود.

نکات مهم قبل از مصرف کلیندامایسین

در صورت حساسیت به کلیندامایسین، لینکومایسین، سیلوسین، کلیندس، کلیندامکس یا هر ماده غیرفعالی در کلیندامایسین از مصرف آن خودداری کنید.

برای اطمینان از ایمن بودن کلیندامایسین برای بدن‌تان، در مورد سابقه بیماری‌هایتان با پزشک صحبت کنید، از جمله:

  • بیماری کبدی یا کلیه؛
  • اختلال روده مثل کولیت زخمی یا بیماری کرون؛
  • اگزما؛
  • تب یونجه؛
  • واکنش حساسیتی پوستی؛
  • آسم یا واکنش حساسیتی شدید به آسپرین؛
  • حساسیت به رنگ زرد خوراکی.

منع مصرف کلیندامایسین

از مصرف هم‌زمان کلیندامایسین با اریترومایسین و سایر آنتی‌بیوتیک‌ها خودداری کنید. همچنین اگر باردار هستید، قصد بارداری دارید یا در دوران شیردهی هستید این موضوع را با پزشک مطرح کنید.

بارداری

مطالعات حیوانی هیچ آسیبی در دوران بارداری نشان نمی‌دهد، اما مشخص نیست که آیا کلیندامایسین به جنین انسان آسیب می‌زند یا خیر.

شیردهی

کلیندامایسین وارد شیر مادر می‌شود و می‌تواند به نوزاد شیرخوار آسیب بزند. اگر در دوران شیردهی از کلیندامایسین استفاده می‌کنید، در مورد علائم نوزادتان با پزشک صحبت کنید، از جمله:

  • راش پوشک؛
  • لکه‌های قرمز یا سفید در دهان یا گلو؛
  • ناراحتی معده؛
  • اسهال آبکی یا خونی.

قبل از مصرف کلیندامایسین پزشک را در جریان شیردهی قرار دهید.

نوزادان

کلیندامایسین تزریقی حاوی موادی است که می‌تواند موجب عوارض جانبی جدی یا مرگ در نوزادان طبیعی یا نارس شود. از دادن کلیندامایسین به کودکان بدون اجازه پزشک خودداری کنید.


تداخل دارویی کلیندامایسین

تداخلات دارویی می‌تواند در زمان استفاده از هر شکلی از کلیندامایسین اتفاق بیفتد. در مورد داروهایی که اکنون استفاده می‌کنید و هر دارویی که مصرف آن را شروع یا متوقف کرده‌اید با پزشک صحبت کنید.

سایر داروها ممکن است با کلیندامایسین تداخل داشته باشند، از جمله: 

  • داروهای تجویزی؛
  • داروهای بدون نسخه؛ 
  • ویتامین‌ها؛ 
  • محصولات گیاهی.

کلیندامایسین را با احتیاط مصرف کنید. این دارو ویژگی مسدودکننده عصبی‌ـ‌عضلانی دارد که ممکن است فعالیت سایر مسدودکننده‌های عصبی‌ـ‌عضلانی را تقویت کند، از جمله: 

  • سوکسینیل کولین؛
  • روکورونیوم؛
  • وکورونیوم. 

کلیندامایسین معمولا توسط آنزیم‌های کبدی CYP3A4 و به میزان کمتری توسط CYP3A5 به متابولیت اصلی کلیندامایسین سولفوکسید و متابولیت مینور N دی‌متیل کلیندامایسین متابولیزه می‌شود. در صورت استفاده از مهارکننده قوی تا متوسط CYP3A4 و CYP3A5 باید احتیاط کنید، مثل: 

  • کلاریترومایسین؛ 
  • نفازودون؛
  • ایتراکونازول؛
  • کتوکونازول؛
  • آتازاناویر؛
  • داروناویر؛
  • لوپیناویر؛
  • نلفیناویر؛
  • ریتوناویر؛
  • ساکویی‌ناویر؛
  • تیپراناویر. 

همچنین در زمان استفاده از آنزیم‌های القاکننده این آنزیم‌ها هم باید جانب احتیاط را رعایت کرد زیرا ممکن است غلظت کلیندامایسین کم شود و مؤثر نباشد. مواردی مثل:

  • فنوباربیتال؛
  • فنی‌توئین؛
  • ریفامپین؛
  • اس.تی جانز ورت (گل راعی)؛ 
  • گلوکوکورتیکوئیدها.

به‌طور کلی، استفاده از داروهای مهارکننده یا تحریک‌کننده CYP3A4، می‌تواند به ترتیب میزان کلیندامایسین در خون را افزایش یا کاهش دهد. افزایش کلیندامایسین خون می‌تواند عوارض جانبی دارو را بیشتر کند.

این موارد فهرست کاملی از تداخلات دارویی نیست. برای آشنایی بیشتر راهنمای همراه دارو را مطالعه کنید.


جایگزین‌ قرص کلیندامایسین

کلیندامایسین و لینکومایسین جزئی از خانواده لینکوزامیدها هستند. لینکومایسین تنها به‌صورت محلول تزریقی موجود است و پزشک آن را برای عفونت‌های جدی تجویز می‌کند.

با توجه به عفونت، سابقه حساسیت بیمار و عوارض جانبی آنتی‌بیوتیک، ممکن است پزشک رده دیگری از آنتی‌بیوتیک‌ها را جایگزین کند.


نکات خرید قرص و کپسول کلیندامایسین

کلیندامایسین در اشکال مختلفی تولید می‌شود، از جمله:

  • کپسول خوراکی؛
  • کرم، لوسیون و ژل موضعی؛
  • شیاف‌های داخل واژن؛
  • داروی تزریقی و درون‌رگی.

مواد موجود در کلیندامایسین

مواد موجود در کلیندامایسین با توجه به کارخانه متفاوت است. راهنمای همراه دارو را مطالعه کنید تا با دارویی مورد مصرف‌تان بیشتر آشنا شوید.

دُزهای موجود کلیندامایسین

چهار شکل کلیندامایسین وجود دارد: تزریقی، درون‌واژنی (کرم یا شیاف)، خوراکی (قرص یا کپسول) و موضعی. در جدول زیر اشکال مختلف کلیندامایسین به‌همراه دُز مصرفی برحسب میلی‌گرم (mg)، میلی‌گرم بر میلی‌لیتر یا درصد آورده شده است:

دُزهای موجود کلیندامایسین

تزریقی درون‌واژنی خوراکی (قرص یا کپسول) موضعی
کلیندامایسین فسفات تزریقی ۶ میلی‌گرم بر میلی‌‌لیتر کرم کلئوسین ۲ درصد کپسول کلیندامایسین ۷۵ میلی‌گرم فوم اووکلین ۱ درصد
کلیندامایسین فسفات تزریقی ۱۲ میلی‌گرم بر میلی‌‌لیتر شیاف کلئوسین ۱۰۰ میلی‌گرم کپسول کلیندامایسین ۱۵۰ میلی‌گرم کلینداژل ۱ درصد
کلیندامایسین فسفات تزریقی ۱۸ میلی‌گرم - کپسول کلیندامایسین ۳۰۰ میلی‌گرم لوسیون کلیوسین ۱۰ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر
کلیندامایسین فسفات تزریقی ۱۵۰ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر - کلیندامایسین پالمیتات هیدروکلراید ۷۵ میلی‌گرم در ۵ میلی‌لیتر محلول کلیندامایسین فسفات ۱ درصد

دُز کپسول کلیندامایسین برای بزرگسالان

  • برای عفونت‌های جدی، ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت؛
  • برای عفونت‌های خیلی شدید، ۳۰۰ تا ۴۵۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت.

دُز کپسول کلیندامایسین برای کودکانی که می‌توانند کپسول را قورت دهند

  • برای عفونت‌های جدی، روزانه ۸ تا ۱۶ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن که در ۳ یا ۴ دُز مساوی تقسیم می‌شود؛
  • برای عفونت‌های خیلی شدید، روزانه ۱۶ تا ۲۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن که به ۳ یا ۴ دُز مساوی تقسیم می‌شود.

دُز شیاف کلیندامایسین

  • هر قرص شیاف حاوی ۱۰۰ میلی‌گرم کلیندامایسین است. که می‌تواند روزی یک بار قبل از خواب و برای سه شب متوالی استفاده شود.

دُز کلیندامایسین تزریقی

جدول زیر حاوی دُزهای کلیندامایسین تزریقی به‌صورت میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز یا میلی‌گرم در روز است:

دُز کلیندامایسین تزریقی

نوزادان (زیر ۱ ماه) کودکان و نوجوانان (۱ ماه تا ۱۶ سال) افراد بالای ۱۶ سال
۱۵ تا ۲۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز در ۳ یا ۴ دُز مساوی ۲۰ تا ۴۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز در ۳ یا ۴ دُز مساوی - ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز در ۲، ۳ یا ۴ دُز مساوی؛
- برای عفونت‌های خیلی شدید: ۱۲۰۰ تا ۲۷۰۰ میلی‌گرم در روز در ۲، ۳ یا ۴ دُز مساوی؛
- برای عفونت‌های تهدیدکننده زندگی: بیشتر از ۴۸۰۰ میلی‌گرم در روز.

شرایط نگهداری

  • دارو را در دمای اتاق دور از رطوبت و حرارت نگه دارید. داروی تزریقی را از حرارت زیاد دور نگه دارید.
  • داروی خوراکی را در یخچال قرار ندهید. داروی مایع بدون استفاده را بعد از ۲ هفته دور بریزید.
  • از ریختن کلیندامایسین در فاضلاب یا سرویس بهداشتی خودداری کنید. اگر دیگر به دارو نیازی ندارید یا تاریخ انقضای آن گذشته است، در مورد نحوه دور ریختن آن از داروساز یا شرکت دفع زباله سؤال کنید.

نام‌های موجود کلیندامایسین 

کلیندامایسین با اسامی کلئوسین هیدروکلراید، کلئوسین اطفال، کلئوسین فسفات، کلیندس و کلیندامکس واژینال تولید می‌شود. 


شرکت‌های تولید‌کننده کلیندامایسین

کلیندامایسین توسط کارخانه‌های مختلف خارجی مثل بکستر (Baxter)، نورس استار آر.ایکس (Northstar RX)، داروسازی تارو (Taro) و گرین استور ال.ال.سی (Greenstone LLC) و همچنین شرکت‌های داخلی مثل تولید دارو و داروسازی حکیم، کیش مدیفارم، روناک دارو، امین، پارس دارو و تهران شیمی تولید می‌شود.


کلام آخر دکترساینا

قرص کلیندامایسین نوعی آنتی‌بیوتیک مؤثر برای طیفی از عفونت‌های جدی است. همچنین بیماران می‌توانند برای درمان آکنه از کلیندامایسین استفاده کنند. با این حال، کلیندامایسین بعضی عوارض جانبی احتمالی دارد. بنابراین، پزشک با درنظرگرفتن فواید و خطرات موجود این دارو را تجویز می‌کند. افرادی با سابقه کولیت نباید از کلیندامایسین استفاده کنند. برای مصرف کلیندامایسین حتما با پزشک مشورت کنید. برای دریافت اطلاعات بیشتر، توصیه می‌کنیم با بهترین متخصصان و پزشکان دکترساینا در ارتباط باشید. شما می‌توانید در هر ساعت از شبانه‌روز به‌صورت آنلاین یا تلفنی با این متخصصان صحبت کنید. هیچ‌وقت بدون اطمینان کامل، این دارو را مصرف نکنید.


سؤالات متداول

شاید بپسندید
نظر یا سوال خود را به اشتراک بگذارید