شاید تعجب کنید که بیماری اوتیسم(Autism) مختص به کودکان نیست و بزرگسالان هم در معرض این اختلال قرار دارند. بزرگسالان مبتلا به اوتیسم قادر به کار و تحصیل هستند، اما در برخی مهارت‌های اجتماعی نقص دارند. در ادامه این مقاله از مجله سلامت دکتر ساینا به طور کامل با علل، علائم و راه‌های درمان اوتیسم در بزرگسالی آشنا خواهید شد. پس با ما همراه باشید.
فهرست آنچه می‌خوانید:
آیا ممکن است در بزرگسالی علائم اختلال اوتیسم را داشته باشیم؟
بله، به گفته مراکز کنترل بیماری (CDC) اوتیسم در تمام سنین، نژادها، قومیت‌ها و طبقات اجتماعی-اقتصادی رخ می‌دهد. اوتیسم را معمولاً با مشکلات ارتباطی-اجتماعی و تمایل به رفتارهای تکرارشونده می‌شناسند. معمولا اوتیسم شدید در همان دو سال اول زندگی کودک تشخیص داده می‌شود، اما اوتیسم خفیف ممکن است تا سنین بالاتر تشخیص داده نشود.
در سال‌های اخیر آگاهی از طیف اختلال اوتیسم یا همان ASD بسیار افزایش یافته است. نتیجه آن تشخیص بهتر و بهبود آگاهی عمومی از این بیماری است، چرا که تشخیص این بیماری در فرد مبتلا – حتی در سنین بالاتر می‌تواند به بهتر شدن این افراد کمک کند.
برای آشنایی بیشتر با بیماری اوتیسم کلیک کنید.
علائم اوتیسم در بزرگسالان
علائم مشترک بین بزرگسالان مبتلا به اوتیسم عبارت‌اند از:
- مشکل در درک و تفسیر فکر یا احساس دیگران
- ناتوانی در تفسیر حالات صورت، زبان بدن، یا اشارات اجتماعی
- ناتوانی در تنظیم احساسات
- ضعف در استمرار و پیشبرد یک مکالمه
- یکنواختی به طوری که احساسات فرد قابل‌درک نیست
- تکرار یک موضوع مورد علاقه
- علاقه به رفتارهای تکرارشونده و روتین
- انجام فعالیت‌های بسیار محدود
- علاقه به انجام یک روتین روزانه و عصبانیت و بهم‌ریختگی در صورت تغییر روتین‌ها
- علاقه‌های شدید و خاص به یک موضوع
البته به خاطر داشته باشید که یک یا دو مورد از این علائم، نشان‌دهنده اختلال اوتیسم در بزرگسالان نیست، ولی اگر بیش از سه مورد از این علائم را در خود یا نزدیکانتان مشاهده کردید باید به متخصص مراجعه کنید تا مورد معاینه قرار بگیرید.
چالش تشخیص اختلال اوتیسم در بزرگسالان
بزرگسالانی که اوتیسم خفیف دارند علائم این بیماری را با شدت زیاد بروز نمی‌دهند؛ بنابرین ممکن است که به‌اشتباه تشخیص داده شود که این افراد اختلال نقص توجه (ADHD) دارند. بنابراین در تشخیص این دو اختلال ازهم باید نهایت دقت را به‌خرج داد. علاوه براین، بزرگسالانی که اوتیسم خفیف دارند نشانه‌های نوع شدید این بیماری را بروز نمی‌دهد.
نحوه تشخیص اوتیسم در بزرگسالی
اختلال اوتیسم در بزرگسالی علائم و شدت متفاوتی با اوتیسم در کودکان دارد و به همین دلیل تشخیص آن ممکن است دشوار باشد. متاسفانه هیچ آزمایش پزشکی و بالینی خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد و تحقیقات بیشتری برای تشخیص اوتیسم در بزگسالی در حال انجام است.
در حال حاضر متخصصان بالینی اختلال اوتیسم در بزرگسالی را با مشاهدات و تعاملات فردی تشخیص می‌دهند و تمام علائمی که فرد ممکن است داشته باشد را در نظر می‌گیرند.
روانپزشک سوالاتی درباره مشکلات بیمار می‌پرسد، از جمله مشکلات ارتباطی، احساسات، الگوهای رفتاری، محدوده علایق، و امثال آن.
متخصصان بالینی بعد از انجام مشاهدات خود می‌توانند تشخیص دهند که بروز این علائم به دلیل اوتیسم است یا عوامل دیگر موجب این علائم شده‌اند.
پرس‌وجو از والدین بزرگسال مشکوک به اوتیسم نیز به تشخیص این اختلال کمک می‌کند. چنانچه تشخیص داده شود که علائم در کودکی وجود نداشته و اکنون در نوجوانی یا بزرگسالی بروز کرده ممکن است به بررسی سایر اختلالات و سلامت روانی فرد نیاز باشد.
روانپزشکان چگونه اوتیسم در بزرگسالی را تشخیص اوتیسم می‌دهند؟
همانطور که اشاره شد متاسفانه هیچ آزمایش پزشکی و بالینی خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد. در عوض، روانپزشک می‌تواند:
- با توجه به چگونگی تعاملات اجتماعی، مهارت‌های ارتباطی و رفتاری این بیماری را تشخیص دهد.
- از فرد سؤالاتی در مورد چگونگی برقراری ارتباطات اجتماعی بپرسد.
- او را با تست‌هایی که مربوط به قابلیت‌های شنوایی، گفتاری و زبانی و مشکلات اجتماعی و رفتاری ارزیابی کند.(تست اوتیسم در بزرگسالان یکی از روش‌های تشخیص این اختلال است)
- آموزش‌هایی در حوزه‌ی ارتباطات اجتماعی به فرد بیمار دهد و سپس عملکرد او را بسنجد.
- آزمایش‌های ژنتیک تشخیصی را برای فرد بیمار در نظر بگیرد.
راه‌های درمان اوتیسم در بزرگسالان
هیچ درمان مشخصی برای اوتیسم در بزرگسالی وجود ندارد. هدف از درمان‌هایی که امروزه انجام می‌شوند این است که با کاهش علائم و حمایت از پیشرفت و یادگیری، توانایی عملکرد فرد را به حداکثر برسانند.
گزینه‌های درمانی اوتیسم در بزرگسالان بسیار گسترده است و باتوجه به شدت بیماری انتخاب می‌شود. البته ممکن است نیازهای درمانی فرد بیمار به مرور زمان تغییر کند. روانپزشک با در نظر گرفتن این مورد، گزینه‌های درمانی مختلفی را اتخاذ می‌کند تا نتیجه‌ی مطلوبی به دست آورد.
برای درمان اوتیسم در بزرگسالان معمولاً تیم‌های روانپزشکی تشکیل می‌شوند تا استراتژی‌ها و روش‌های درمانی مختلفی را برای رفع مشکل فرد بیمار در نظر بگیرند.
آموزش رفتارها و روش‌های ارتباطی
بسیاری از رفتارها در محدوده‌ی مشکلات اجتماعی، زبانی و رفتاری، علائم مرتبط با اختلال طیف اوتیسم در بزرگسالی را نشان می‌دهند. به همین دلیل برخی از روش‌های درمانی اوتیسم در بزرگسالان بر کاهش رفتارهای مشکل‌ساز و آموزش مهارت‌های جدید تمرکز دارند. سایر روش‌ها جنبه‌ی آموزشی دارند؛ بدین صورت که به فرد بیمار نشان می‌دهند که چگونه در موقعیت‌های اجتماعی رفتار کند یا چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند.
تجزیه و تحلیل کاربردی رفتار می‌تواند به بزرگسالان مبتلا در یادگیری مهارت‌های جدید کمک کند و این مهارت‌ها را در موقعیت‌های متعدد از طریق یک سیستم انگیزشی مبتنی بر پاداش تعمیم دهد.
روش‌های درمانی گروهی
برنامه‌های گروهی به طور معمول شامل تیمی از متخصصان برای مدیریت فعالیت‌های متنوع به منظور بهبود مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری اوتیسم در بزرگسالان هستند.
روش‌های درمانی خانوادگی
والدین و سایر اعضای خانواده می‌توانند با دریافت آموزش‌های لازم، نحوه‌ی تعامل اجتماعی بیمار را ارتقاء بخشند و مهارت‌های زندگی و ارتباطاتی روزانه را به بیمار آموزش دهند.
سایر روش های درمان اوتیسم در بزگسالی
روش‌های دیگری نیز برای درمان اوتیسم در بزرگسالان وجود دارد که بسته به نیاز فرد مبتلا به کار گرفته می‌شود. به عنوان مثال “گفتاردرمانی” برای بهبود مهارت‌های ارتباطی، “کاردرمانی” برای آموزش فعالیت‌های زندگی روزمره و “فیزیوتراپی” برای بهبود حرکت و تعادل- مفید هستند.
داروهای موثر برای کنترل علائم اوتیسم در بزرگسالی
هیچ دارویی نمی‌تواند علائم اصلی اختلال طیف اوتیسم در بزرگسالان را بهبود بخشد، اما داروهای خاصی وجود دارند که می‌توانند به کنترل نشانه های اوتیسم در بزرگسالان کمک کنند. به عنوان مثال، اگر فرد مشکلات گفتاری داشته باشد، ممکن است داروهای خاصی برای او تجویز شوند. داروهای ضد روان‌پریشی گاهی برای درمان مشکلات شدید رفتاری در بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرند. داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است برای درمان اضطراب تجویز شوند. با این حال برخی از داروها و مکمل‌ها می‌توانند عوارض جانبی خطرناکی را به دنبال داشته باشند و باید حتما توسط پزشک تجویز شوند.
مدیریت سایر شرایط بهداشتی، پزشکی و روانی
اوتیسم در بزرگسالان با مشکلاتی همراه است که برای مدیریت آن‌ها باید چاره ای اندیشید. این مشکلات عبارتند از:
مسائل بهداشتی پزشکی
بزرگسلان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ممکن است مشکلات پزشکی از قبیل صرع، اختلالات خواب، سلیقه‌ی غذایی محدود و یا مشکلات معده داشته باشند. از روانپزشک بیمار بخواهید به شما بیاموزد که چگونه می‌توان به بهترین نحو این شرایط را با هم مدیریت کرد.
سایر اختلالات سلامت روان
بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اغلب اختلالات سلامت روان را مانند اضطراب و افسردگی تجربه می‌کنند. روانپزشک، متخصص بهداشت و روان و سازمان‌های خدمات و پشتیبانی جامعه می‌توانند به شما در حل این مشکلات کمک کنند.
کلام آخر دکترساینا
همانطور که در ابتدای اشاره شد اختلال طیف اوتیسم ممکن است در تمام سنین و حتی بزرگسالان رخ دهد، اما تشخیص سریع و به‌موقع تفاوت چشمگیری را در وضعیت این افراد ایجاد می‌کند.
البته قطعا روش‌های مواجهه با اوتیسم در بزرگسالی و ارتباط با فرد مبتلا در خانواده چندان ساده نخواهد بود، اما دریافت مشاوره از روانپزشکان به شما کمک می‌کند تا در مدیریت شرایط توانمند شوید. برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره‌ی شیوه‌ی درمان اوتیسم در بزرگسالی، می‌توانید همین حالا از سامانه دکتر ساینا مشاوره آنلاین روانپزشکی بگیرید.
سلام خسته نباشید.
من ۱۲ سالمه و مشکوک به اوتیسم هستم. داخل اینترنت تست های اوتیسم را انجام دادم و همه ی انها
مثبت بود . اما یکی میگفت علائم و یکی میگفت اوتیسم خفیف.
فعلا فقط خودم متوجه علائم شدم و کسی نمیداند.
اینجا هم علائم را خواندم و همه شان را داشتم. به چندین علت نمی توانم به پزشک مراجعه کنم اما شما لطفا کمکم کنید.
آیا من اوتیسم دارم؟؟
سلام. برای تشخیص اوتیسم لازمه که حتماً با یک متخصص صحبت کنید و متخصص شما رو بررسی کنه. اگر امکان مراجعه به پزشک ندارید می‌تونید از مشاوره آنلاین کمک بگیرید. اگه دوست دارید می‌تونید از طریق این لینک از روانپزشکان دکترساینا مشاوره بگیرید.