گل مینا چمنی

تأیید شده توسط تیم پزشکی دکترساینااطلاعات این مقاله صرفاً برای افزایش آگاهی شماست. به‌هیچ‌عنوان بدون مشورت با پزشک، خوددرمانی نکنید. دریافت مشاوره آنلاین

فواید

۱. جهت درمان سنگ کلیه ۱۰۰ گرم عصاره گل مینا را در ۲۰ گرم سرکه رقیق کرده همراه آب بنوشند.
۲. جهت رفع یبوست برگ‌های این گیاه را همراه سالاد میل کنند.
۳. جهت درمان آب آوردن نسوج بدن از روش شماره یک استفاده شود.
۴. برای رفع اخلاط خونی و نرم کردن سینه ۵ گرم در ۲۵۰ سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده روزی ۳ فنجان بنوشند.
۵. جهت درمان رماتیسم و نقرس ۵ گرم گل مینا را در ۲۵۰ سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده روزی ۳ فنجان بنوشند.
۶. برای ناراحتی‌های مثانه، کلیه و رفع وجود خون در ادرار از دمکرده گل مینا استفاده شود.
۷. دمکرده گل مینا برای کبد مضر می‌باشد.
۸. برگ‌های له شده گل‌مینا به صورت ضماد برای التیام زخم مفیداست.
۹. خوردن شیره این گیاه باعث تسکین درد مفاصل می‌شود.
۱۰. دمکرده گل این گیاه تصفیه کننده خون است.
۱۱. پایین آورنده فشار خون می‌باشد.
۱۲. جهت دفع حشرات جوشانده گل مینا را در اطراف بپاشید.
۱۳. دمکرده گل مینا جهت سرفه و گرفتگی مخاط حنجره سودمند است.
۱۴. برای رهایی از گرفتگی عضلات و دردهای موضعی با جوشانده گل‌های مینا کمپرس داغ شود.
۱۵. جهت معالجه اسهال ۱۰ گرم گل مینای چمنی را در ۳۰۰ سی‌سی آب سرد ریخته حرارت دهید تا به جوش آید ۲ دقیقه بجوشد ۱۵ دقیقه دم‌کرده سپس صاف نموده هنگامی که سرد شد با عسل شیرین نموده هر ۵ ساعت نصف فنجان بنوشند.
۱۶. جهت درمان ورم رحم از روش شماره ۱۵ استفاده شود.
۱۷. جهت درمان زیادی عادت ماهانه و رفع ترشحات سفید در خانم‌ها از گل مینا به روش شماره ۱۵ استفاده شود.
۱۸. دمکرده گل این گیاه نشاط‌آور است.
۱۹. برای رفع خون‌مردگی زیر پوست از جوشانده گل مینا کمپرس کنند.
۲۰. از اسانس این گیاه برای قطع خونریزی از بینی و التیام زخم استفاده می‌شود.
۲۱.  جوشانده آن دفع کننده حشرات است.
۲۲. برای اطفالی که ضعیف و لاغر هستند و رشد کافی ندارند از گل مینا مانند چای دم‌کرده بنوشند.
۲۳. جهت خنازیر از جوشانده گل مینا بصورت استعمال داخلی و خارجی استفاده شود.

مضرات

این گل زیبا مضرات خاصی ندارد.

طرز استفاده

گل و برگ تازه در درمان زخم ها و همچنین کورک استفاده می شود. جوشاندن ملایم گل ها در درمان بیماری های دستگاه تنفسی، شامل سرفه مفید است. پماد ساخته شده از برگ ها را می توان برای التیم زخم ها و کبودی ها استفاده نمود.
برگ های آن خوراکی است اگر چه تا حدودی طعم اسیدی دارد. در بعضی کشور ها به عنوان بخشی از سالاد مورد استفاده قرار میگیرد.

ترکیبات

اندام های مختلف این گیاه دارای ساپونین های مختلف، تانن، اسیدهای مالیک، وینیک، استیک و اکسالیک، مواد رزینی، مومی، لعاب فراوان، مواد روغنی، اسانس، یک ماده رنگی زرد، قندهای غیر قابل تخمیر، اینولین و یک ماده تلخ غیر گلوکزیدی می باشد.