فهرست آنچه می‌خوانید:
درباره
دانه‌ای قهوه‌ای رنگ که وقتی آن را در پوسته چوبی‌اش می‌بینی به یاد هسته خرما می‌افتی. این دانه را وقتی بو می‌دهند با صوت خاصی سر باز می‌کند و دانه چلغوز از آن خارج می‌شود. در واقع چلغوز، میوه نوعی صنوبر بزرگ با برگ‌های سوزنی کوتاه و ضخیم بوده که بومی پاکستان، افغانستان و شمال شرق ایران از جمله شیروان است.
فواید
* تک چربی اشباع شده در آن، خاصیت روغن زیتون را دارد و برای قلب مفید است. علاوه بر آن با کاهش دادن کلسترول و محافظت از رگ های خونی در مقابل آسیب دیدگی، مانع از بروز حمله قلبی می شود.
* آنتی اکسیدان موجود در آن سلول ها را از آسیب های رادیکال های آزاد محافظت می کند.
* منبع غنی آهن است که میزان گلبول های قرمز بدن را بالا می برد.
* منیزیم آن درد عضله، خستگی مفرط و تنش را برطرف می کند.
* ویتامین A و E در آن برای پوست و چشم مفید است.
* نیاسین (نوعی ویتامین B3) تقویت کننده حافظه و کاهش دهنده فشار خون است.
* با ایجاد احساس سیری مانع از افزایش وزن می شود.
مضرات
اما لازم است بدانید این دانه طبع بسیار گرمی دارد و برای همه افرادی که مزاج خشک دارند همچون صفراوی‌ها و سوداوی‌ها مناسب نیست و مصرف آن فقط به مزاج‌های رطوبی همچون دموی بویژه بلغمی‌ها توصیه می‌شود.
طرز استفاده
۱. چلغوز میوه کاج مانندی است که طعم آن مثل مغز بادام و پسته است و سرشار از مواد پروتئینی می‌باشد.
۲. جهت ضعف عمومی بدن ۱۰ صبح سی گرم میل شود.
۳. کسانی که لاغر هستند ۱۰ صبح و ۵ بعدازظهر استفاده کنند. هر دفعه ۳۰ گرم به مدت ۱۴ روز و بعد از آن آخر شب انار شیرین میل کنند.
۴. برای تحریک سیستم اعصاب مرکزی و تقویت مغز از این فرمول استفاده کنید:مغز چلغوز ۵۰ گرم + پودر کندر ۱۰ گرم + مغز گردو ۳۰ گرم + عسل ۱۵۰ گرم. ابتدا آهسته پودر کندر را نرم نموده سپس کم کم چلغوز را اضافه کنید آنگاه گردو را اضافه کنید با عسل مخلوط نموده، روزی یک قاشق مرباخوری میل گردد. باعث افزایش قدرت یادگیری خواهد بود.
۵. برای رفع کندذهنی مغز چلغوز را همراه شیره انگور ۱۰ صبح و ۵ بعدازظهر میل کنید. کسانی که طبع گرم دارند از شربت‌های خنک کننده هم استفاده کنند.
ترکیبات
دانه‌ای پرچرب و سرشار از اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب غیراشباع مفید است. روغن آن همچون روغن زیتون از افزایش کلسترول بد خون جلوگیری کرده و سرخرگ‌ها را از آسیب حفظ می‌کند و از حملات قلبی می‌کاهد.