تغییرات فیزیولوژیک در بارداری

تغییرات فیزیولوژیک در بارداری به مجموعه‌ای از سازگاریهای بدن مادر گفته می‌شود که با رشد جنین اتفاق می‌افتد. این تغییرات کاملاً طبیعی و شامل تغییرات تنفسی، قلبی عروقی، تغیرات عضلانی و وضعیت بدن است. در ادامه با عمده‌ترین تغییرات فیزیولوژیک در بارداری آشنا خواهید شد.

تغییرات سیستم تنفسی در دوران بارداری

در دوران بارداری تقاضای اکسیژن در بدن بیشتر میشود، به طوریکه نیاز اکسیژن یک زن ۹ماهه ۲۰ در صد بیشتر از زمان غیر بارداری است.

سرعت تنفس زیاد میشود و کلا نفس کم می آورند.گاهی افزایش شدت تنفس و کاهش سطح co2 باعث علائمی جون سبکی سر،سوزش لبها ،دستها و پاها،عرق زیاد،اضطراب و آشفتگی می شود. در این موارد می توان به مادر توصیه کرد در پاکت کاغذی چند نفس بکشد.

تغییر موقعیت دیافراگم خصوصا در ماههای آخر بارداری باعث کشش عضلات بین دنده ای و ایجاد دردهایی در حاشیه قدامی دنده های پایینی می شود که گاهی با درد سینه و پشت همراه است.

تغییرات فیزیولوژیک قلبی و عروقی در بارداری

حجم خون زن باردار حداقل ۴۰ درصد زیاد می شود و هموگلوبین زنان باردار کاهش می یابد. این آنمی یک عامل مهم خستگی مادر باردار است. تغییرات فشارخون خفیف باعث ایجاد حالت سنکوپ در ایستادن های طولانی است.باید خانم های باردار هنگام ایستادن پاهای خود را عوض کنند و آهسته بلند شوند.

مادر باردار هرگز نباید بعد از هفته ی ۱۶ به پشت بخوابد. چون روی آئورت شکمی فشار آمده و به آن سندرم افت فشار خون میگویند.

واریس و ورم بارداری

هورمون پروژسترون در دوران بارداری باعث شل شدن دیواره عضلات عروقی و احساس گرمی و افزایش مختصر دمای بدن می شود و از طرفی از جمله افزایش فشار داخل شکم، افزایش وزن تدریجی و تغییرات عروق،واریس تشدید می یابد.این واریس ها گاهی در قسمت فرج و گاهی دور مقعد به شکل بواسیر و گاهی باعث سفتی و خشکی مفصل مچ و سندرم تونل کارپ می شود.

تغییرات عضلانی اسکلتی

تغییر عضلات یکی دیگر از تغییرات فیزیولوژیک در بارداری است که به دنبال آن مفاصل مادر به اصطلاح کمی شل می شود و این مساله در اثر هورمونی به نام ریلاکسین است و شایعترین نقطه اثر آن لگن زن باردار است که به جهت باز شدن استخوان لگن در هنگام عبور سر جنین می باشد در اثر این تغییرات هورمونی زنان باردار از درد شکایت می کنند. با بزرگتر شدن شکم مرکز ثقل بدن به جلو منتقل می شود و وضعیت ایستادن مادر عوض می شود.و قوسی در کمر و به متعاقب آن قوزی در ناحیه شانه ها ایجاد میشود.که ب اید به حرکات تن آرامی و ورزش های مخصوص اصلاح گردد و گرنه باعث خستگی زن حامله می شود.

شانه دردها،پشت درد و درد لگنی عواقب این مسئله است که باانجام ورزش های دوران بارداری از ایجاد بسیاری از آنها می توان جلوگیری کرد.جنین با بزرگ شدنش به تدریج حجم مثانه را کوچک می کند. کم شدن ظرفیت مثانه و مسائل هورمونی از علل تکرر ادرار حاملگی می توانند باشند از طرفی با تاثیر هورمون حاملگی بر مثانه و مجرای ادرار این دو قسمت دچار شل شدگی می شود.و احتمال بی اختیاری ادراری طبیعی است.