اگر شما هم تصوری غیرواقعی و اغراق‌آمیز نسبت به وزن خود دارید و باوجودیکه وزن کمی دارید گمان می‌کنید به شدت چاق هستید احتمالا در معرض اختلال بی اشتهایی عصبی قرار دارید.
بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا (Anorexia Nervosa) نوعی اختلال روانی در غذاخوردن است که با کاهش بیش از حد وزن بدن همراه است. در این اختلال، فرد دچار نوعی هراس و وسواس در مورد افزایش وزن و مصرف مواد غذایی می‌شود. با دکتر ساینا همراه شوید تا با علل، علائم و راه‌های درمان بی اشتهایی عصبی آشنا شوید.
برای مطالعه بخش موردنظر خود می‌توانید بر تیتر آن در فهرست کلیک کنید. اگر در موبایل می‌خوانید، تیتر را لمس کنید.
فهرست آنچه می‌خوانید:
- بی اشتهایی عصبی چیست؟
- چه افرادی در معرض بی اشتهایی عصبی قرار دارند؟
- علل بروز بیماری بی اشتهایی عصبی
- عوارض بی اشتهایی عصبی بر روی سلامت بدن
- انورکسیا با بالیمیا تفاوت دارد
- بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان
- نحوه تشخیص بی اشتهایی عصبی در کودکان
- بی‌اشتهایی عصبی در سالمندان
- نحوه تشخیص بیماری بی اشتهایی عصبی
- آزمایش‌های لازم برای تشخیص بی اشتهایی عصبی
- معاینه‌ی بدنی
- راه‌های درمان بی اشتهایی عصبی
- آیا برای درمان بی اشتهایی عصبی نیاز به بستری شدن در بیمارستان است؟
- کلام آخر دکترساینا
بی اشتهایی عصبی چیست؟
بی‌اشتهایی عصبی یک اختلال روانی جدی و خطرناک است و درصورتی که درمان نشود می‌تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود؛ هرچه زودتر فرایند درمان این اختلال آغاز شود، امکان بهبودی آن بیشتر خواهد بود.
با وجود این که گزارش‌ها حاکی از آن است که این اختلال بیشترین میزان مرگ‌ومیر را در میان بیماری‌های روانی داشته است، اما جای نگرانی وجود ندارد، چراکه با استفاده از درمان مناسب، رفع این بیماری امکان‌پذیر است.
چه افرادی در معرض بی اشتهایی عصبی قرار دارند؟
این اختلال در میان زنان شایع‌تر است، اما مردان نیز به آن مبتلا می‌شوند. آنورکسیا معمولاً در سال‌های نوجوانی و در سنین ۱۵ تا ۱۹ سالگی آغاز می‌شود و سومین بیماری مزمن شایع در بین نوجوانان است. با این حال این اختلال در کودکان، بزرگسالان و سالمندان نیز دیده می‌شود.
در ادامه این مطلب با علائم بی اشتهایی عصبی در کودکان، بزرگسالان و سالمندان آشنا خواهید شد. برای اطلاع از روند درمان بی اشتهایی عصبی کافیست برروی لینک زیر کلیک کنید تا با بهترین روانپزشکان مجموعه دکتر ساینا در ارتباط باشید.
علل بروز بیماری بی اشتهایی عصبی
هیچ علت واحدی برای بی اشتهایی عصبی مشخص نشده است. این اختلال احتمالاً در نتیجه‌ی عوامل مختلف بیولوژیکی، محیطی و روانی اتفاق می‌افتد. عوامل زیر می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند:
- وجود زمینه‌ی بیماری‌های افسردگی و اضطراب
- عدم توانایی در مدیریت استرس
- نگرانی، ترس و یا تردید بیش از حد در مورد آینده
- کمال‌گرا بودن و پایبندی افراطی به قوانین
- داشتن یک تصویر منفی از خود
- داشتن اختلالات غذاخوردن در دوران کودکی یا نوزادی
- ابتلا به اختلال اضطراب در دوران کودکی
- داشتن افکار خاص در مورد زیبایی و سلامتی که ممکن است تحت تأثیر فرهنگ یا جامعه باشد
- داشتن سطح بالایی از محدودیت عاطفی و یا کنترل بر رفتار و بیان خود
بی اشتهایی عصبی با بی‌اشتهایی (که به معنی از دست دادن اشتها یا کم‌اشتهایی است) فرق دارد. در برخی موارد ممکن است فردی بیش از حد نگران وزن و وضعیت ظاهری خود باشد، اما تا زمانی که این امر باعث آسیب فرد به خود نشود لزوما مربوط به اختلال بی اشتهایی عصبی نیست.
عوامل محیطی
عوامل محیطی ممکن است شامل تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، اضطراب، استرس و اعتماد به نفس پایین باشند. صنعت مد و تبلیغات رسانه‌ای با پیام لاغری نیز می‌توانند بر این جوانب تأثیرگذار باشند. سایر عوامل محیطی شامل موارد زیر هستند:
- سوء استفاده‌ی بدنی، جنسی، عاطفی و دیگر موارد
- مشکلات در روابط خانوادگی یا سایر روابط
- مورد آزار و اذیت قرار گرفتن
- فشار بیش از حد برای دستیابی به موفقیت
- شوک‌های عاطفی مانند از دست دادن عزیزان یا بیکاری
وقتی فرد از کنترل یک یا چند جنبه از زندگی خود احساس ناراحتی می‌کند نخوردن غذا ممکن است روشی باشد که حداقل بتواند با آن بدن خود را کنترل کند.
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا انورکسیا، غذانخوردن را راهی برای کنترل زندگی خود می‌دانند. درحقیقت آن‌ها با کاهش میزان کالری مصرفی یا ورزش بیش از حد احساس موفقیت میکنند و به همین دلیل این رفتار را ادامه می‌دهند.
عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی
مطالعات نشان داده است كه برخی از افراد مبتلا به اختلال غذاخوردن ممكن است دچار عدم تعادل در مواد شیمیایی بخشی از مغز شوند كه هضم، اشتها و گرسنگی را كنترل می‌كنند. البته برای تأیید این موضوع به تحقیقات بیشتری نیاز است.
از طرف دیگر، عوامل ژنتیکی نیز ممکن است بر حساسیت فرد به اختلال در خوردن غذا تأثیر بگذارد. پژوهشگران تخمین می‌زنند که بین ۵۰ تا ۸۰ درصد خطر بروز بی اشتهایی عصبی، ژنتیکی است.
علائم روانی بی اشتهایی عصبی
شایع‌ترین علائم و نشانه‌های روانی بی اشتهایی عصبی شامل موارد زیر هستند:
- نگرانی بیش از حد از چربی یا اضافه وزن
- وسواس اندازه‌گیری وزن و یا بررسی وضعیت ظاهری در آینه
- بروز رفتارهای وسواسی در رابطه غذا (مثل خواندن کتاب‌های آشپزی)
- دروغ گفتن در مورد مصرف غذا
- امتناع از خوردن غذا
- خود انکاری
- افسردگی
- کاهش میل جنسی
- از دست دادن حافظه
- اختلال وسواس فکری-جبری
- تحریک‌پذیری
- ورزش بیش از حد
عوارض بی اشتهایی عصبی بر روی سلامت بدن
بی اشتهایی عصبی و پیروی از رژیم‌های غذایی سخت عوارض زیادی بر روی سلامت بدن دارد که شامل موارد زیر هستند:
- از دست دادن شدید توده‌ی عضلانی
- بی‌حالی، خستگی و فرسودگی
- فشار خون پایین
- سرگیجه
- هیپوترمی (Hypothermia) یا دمای پایین بدن و سردی دست و پا
- ناراحتی‌های معده مانند نفخ و یبوست
- پوست خشک
- دست و پای متورم
- طاسی منطقه‌ای یا ریزش مو
- از دست دادن قاعدگی یا داشتن دوره‌های کم‌تر
- ناباروری
- بی‌خوابی
- پوکی استخوان یا از دست دادن تراکم استخوان
- ناخن‌های شکننده
- ضربان قلب نامنظم یا غیرطبیعی
- رشد موهای ظریف و کرک مانند در سراسر بدن و افزایش موهای صورت
- علائم استفراغ شامل بوی بد دهان و پوسیدگی دندان به‌دلیل اسید موجود در استفراغ
حدود ۳۳ تا ۵۰ درصد از مبتلایان به بی اشتهایی عصبی، دارای اختلال خلقی (مانند افسردگی) و حدود نیمی از آن‌ها دارای اختلال اضطراب (مانند اختلال وسواسی-جبری و فوبیا یا هراس اجتماعی) هستند. برخی از بیماران نیز دارای احساسات منفی بوده و یا عزت نفس پایینی دارند.[۱]
انورکسیا با بالیمیا تفاوت دارد
بد نیست بدانید که انورکسیا تنها اختلالات روانی مربوط به خوردن (eating disorde) نیست. بالیمیا(Bulimia)نیز نوع دیگری از اختلال خوردن است. هردوی این اختلالات ناشی از نگرانی فرد درباره وزن ایده‌آل‌شان است اما تفاوت‌هایی با هم دارند.
مبتلایان به انورکسیا از خوردن اجتناب میکنند، درحالیکه افراد مبتلا به بالیمیا غذا می‌خورند، اما برای کاهش وزن خود از عادت‌های غیرمعمول غذایی استفاده میکنند. این افراد بعد از غذاخوردن سعی میکنند غذای خورده‌شده را بالا بیاورند یا از ملین‌ها استفاده کنند.
افراد مبتلا به بالیمیا همراه با احساس گناه غذا می‌خورند. ممکن است به سختی بتوانید با آن‌ها درباره‌ی مشکلشان صحبت کنید، زیرا آن‌ها از تصدیق این که مشکلی دارند امتناع می‌ورزند.
بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان
درست است که بیشترین اختلالات خوردن که در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود مربوط به بی اشتهایی یا پرخوری عصبی است، اما محققان به والدین هشدار می‌دهند كه كودكان بین ۸ تا ۱۲ سال نیز ممکن است به اختلال بی اشتهایی عصبی مبتلا شوند. بیشتر موارد این اختلال قبل از دوران بلوغ و با غذانخوردن شروع می‌شود و به‌تدریج به کاهش وزن شدید و ناسالم منجر می‌گردد.
برخی از عواملی که ممکن است در بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان نقش داشته باشند، به شرح زیر هستند:
- نگرش اجتماعی نسبت به وضعیت ظاهری بدن
- وضعیت خانوادگی
- عوامل ژنتیکی
- عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز
- عدم رشد فکری و عاطفی
كودكان مبتلا به بی اشتهایی عصبی بیشتر از خانواده‌هایی با سابقه‌ی اختلالات وزنی، بیماری‌های جسمی و اختلالات روانی مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد مخدر هستند. کودکانی که در خانواده‌هایی با شرایط بحرانی و یا با والدین مداخله‌جو و کنترل‌گر رشد میکنند، با خطر بیشتری مواجه هستند.
کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است وابسته بوده و از نظر عاطفی به میزان کافی رشد نکرده باشند و یا منزوی بوده و از اجتماع فاصله بگیرند. همچنین، این افراد معمولاً از مشکلات روانی دیگری مانند اختلال اضطراب نیز رنج می‌برند.
چه کودکانی در معرض خطر بی اشتهایی عصبی هستند؟
بیشتر کودکان مبتلا به بی اشتهایی عصبی دختر هستند، اما این نسبت در حال تغییر است و تعداد مبتلایان پسر رو به افزایش است. این اختلال برای اولین بار در خانواده‌های طبقه‌ی متوسط رو به بالا مشاهده شد، اما اکنون در همه‌ی گروه‌های اجتماعی، اقتصادی و در اقوام و نژادهای مختلف یافت می‌شود.
علائم بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان چیست؟
علائم هر کودک ممکن است با دیگری متفاوت باشد. در فهرست زیر برخی از شایع‌ترین علائم بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان بیان شده‌است.
- با اینکه وزن کمی دارد، اما از چاق شدن می‌ترسد.
- از وزن، اندازه و شکل بدن خود تصوری غیرواقعی دارد. به‌عنوان مثال، کودک یا نوجوان فکر می‌کند خیلی چاق است حتی اگر بسیار لاغر باشد.
- به حفظ حداقل وزن طبیعی خود قانع نیست.
- در دختران نوجوان از دست دادن بی‌دلیل سه دوره قاعدگی رخ دهد.
- برای سرعت بخشیدن به کاهش وزن، فعالیت بدنی زیادی انجام می‌دهد.
- احساس گرسنگی را انکار می‌کند.
- در خوردن غذا وسواس دارد.
- هنگام غذاخوردن، رفتارهای عجیبی از خود نشان می‌دهد.
- از نظر اجتماعى منزوی، عصبی، عبوس و يا افسرده هست.
اگر یک یا چند مورد از این علائم را در کودک خود مشاهده می‌کنید و شک دارید که فرزندتان به این اختلال مبتلا شده است، حتما باید با یک پزشک صحبت کنید. شما می‌توانید ابتدا با پزشک عمومی در این‌باره مشورت کنید و او در صورت نیاز شما را به یک روانپزشک ارجاع می‌دهد.
عوارض بی اشتهایی عصبی بر سلامت کودکان
بسیاری از علائم بدنی مرتبط با بی اشتهایی عصبی در کودکان به‌دلیل گرسنگی و سوء تغذیه است و شامل موارد زیر می‌شوند:
- پوست بسیار خشک (به صورتی که وقتی فشرده و رها می‌شود، اثر دست روی آن باقی می‌ماند.)
- کم‌آبی بدن
- شکم درد
- یبوست
- بی‌حالی
- سرگیجه و خستگی شدید
- حساسیت به سرما
- لاغری بسیار شدید
- رشد موهای ظریف، کرک مانند و نرم در بدن
- زرد شدن پوست
ممکن است این علائم شبیه به سایر مشکلات سلامتی به نظر برسد، اما ضروری است که والدین با متخصصان داخلی و روانپزشکان در این باره مشورت کنند. به‌خاطر داشته باشید که درمان زودهنگام کودکان بسیار مهم است و درمان در کودکی می‌تواند به جلوگیری از مشکلات آینده کمک کند.
نحوه تشخیص بی اشتهایی عصبی در کودکان
والدین، معلمان و مربیان ممکن است بتوانند این بیماری را در کودکان و نوجوانان تشخیص دهند، اما علائم این بیماری در شروع به صورت پنهان و نامحسوس است.
روانپزشک کودک می‌تواند بی اشتهایی عصبی را تشخیص دهد. او در مورد رفتار کودک با والدین و معلمان صحبت خواهد کرد. در بعضی موارد نیز ممکن است کودک به تست سلامت روان نیاز داشته باشد.
بی‌اشتهایی عصبی در سالمندان
اگرچه بی اشتهایی عصبی بیشتر با دختران نوجوان و جوان همراه است، اما آخرین تحقیقات نشان می‌دهد که اختلالات خوردن از جمله بی اشتهایی عصبی در افراد مسن نیز رخ می‌دهد و حتی کشنده‌تر است. به‌طوریکه حدود ۷۸ درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از بی اشتهایی عصبی مربوط به سالمندان می‌شود.
عوامل متعددی -از مسائل جسمی گرفته تا دلایل عاطفی- می‌توانند منجر به بی اشتهایی عصبی در سالمندان شوند. برخی از مهم‌ترین دلایل این بیماری به شرح زیر هستند:
- افسردگی
- عدم اشتیاق به ادامه‌ی زندگی
- نوعی اعتراض به شرایط موجود
- تلاش برای جلب توجه دوستان و اعضای خانواده
- مصرف داروهایی که می‌توانند روی اشتها تأثیر بگذارند
- مشکلات اقتصادی
البته بیماری‌هایی مانند سرطان نیز می‌توانند باعث از بین رفتن اشتها شوند. این واقعیت هم وجود دارد که هرچه پیرتر می‌شویم اشتهای ما به‌دلیل کاهش متابولیسم کم‌تر می‌شود. همچنین، استفاده از دندان‌های مصنوعی ممکن است جویدن را دشوارتر کند و تمایل به غذاخوردن را کاهش دهد.
نحوه تشخیص بیماری بی اشتهایی عصبی
تشخیص زودرس و درمان سریع بی اشتهایی عصبی احتمال بهبودی را افزایش می‌دهد. ارائه‌ی سوابق پزشکی می‌تواند به تشخیص این بیماری کمک کند.
برای تشخیص بی اشتهایی عصبی روانپزشک از شما می‌پرسد که در مورد وزن خود چه احساسی دارید و اگر خانم هستید از شما در مورد نظم قاعدگی‌تان سؤال می‌کند. سخن گفتن صریح و بی‌پرده در مورد این مسائل برای خیلی‌ها مشکل است.
آزمایش‌های لازم برای تشخیص بی اشتهایی عصبی
اگر روانپزشک حدس بزند که شما مبتلا به بی اشتهایی عصبی شده‌اید، معمولاً چندین آزمایش را برای کمک به تشخیص علت این بیماری تجویز می‌کند تا مطمئن شود که علت کاهش وزن شما بیماری‌های دیگری مانند دیابت، نقص ایمنی، عفونت‌های مزمن، بیماری التهابی روده، سرطان، پرکاری تیروئید و دیگر بیماری‌ها نیست. برخی از مرسوم‌ترین آزمایش‌ها به شرح زیر هستند:
معاینه‌ی بدنی
این معاینه شامل اندازه‌گیری قد، وزن و شاخص توده بدنی (BMI) است. در معاینه بدنی سایر علائم حیاتی مانند ضربان قلب، فشار خون، درجه حرارت و وضعیت پوست و ناخن‌ها نیز بررسی می‌شود.
تست‌های آزمایشگاهی
برای تشخیص علت کاهش وزن از آزمایش‌هایی مانند شمارش کامل خون یا هموگرام (CBC) و دیگر آزمایش‌های تخصصی خون به منظور بررسی الکترولیت، پروتئین‌ها و همچنین عملکرد کبد، کلیه و تیروئید استفاده می‌شود. در برخی موارد ممکن است آزمایش ادرار نیز انجام شود.
ارزیابی روان‌شناختی
در این مرحله روان پزشک در مورد افکار، احساسات و عادت‌های غذایی فرد سؤال می‌کند. همچنین معمولاً از بیمار درخواست می‌شود تا در تست‌های روان‌شناسی شرکت کند.
سایر موارد
ممکن است از اشعه‌ی ایکس و یا نوار قلب برای بررسی تراکم استخوان و دیگر مشکلات مربوط به استخوان، التهابات ریه و یا مشکلات قلبی استفاده شود.
راه‌های درمان بی اشتهایی عصبی
روش درمان بی اشتهایی عصبی می‌تواند شامل دارو، روان درمانی، خانواده درمانی و مشاوره‌ی تغذیه باشد. البته پذیرفتن ابتلا به بی اشتهایی عصبی برای این بیماران دشوار و در نتیجه مشارکت آن‌ها در معالجه بسیار کم است. در برخی موارد، ممکن است بیمار در سطح همکاری و اذعان به این که مشکل دارد، نوسان عقیده داشته باشد.
درمان بی اشتهایی عصبی معمولاً به کمک گروهی از متخصصان روانپزشک، روانشناس، پزشک و متخصص تغذیه می‌باشد. تداوم درمان و اصلاح تغذیه برای حفظ بهبودی این اختلال ضروری است.
هدف از درمان بی اشتهایی عصبی
اولین هدف از درمان بی اشتهایی عصبی بازگشت به وزن سالم است. شما بدون بازگشت به وزن طبیعی و یادگیری تغذیه مناسب، نمی‌توانید بی اشتهایی عصبی را برطرف کنید. افراد درگیر در این فرایند درمانی شامل موارد زیر هستند:
- پزشک مراقبت‌های اولیه: که خدمات مراقبت‌های پزشکی ارائه می‌دهد و بر میزان دریافت کالری و افزایش وزن بیمار نظارت می‌کند.
- روانشناس، که با آموزش روش‌های رفتاری به فرد برای بازگشت به وزن مناسب کمک می‌کند.
- متخصص تغذیه: که فرد را در مورد رژیم غذایی سالم راهنمایی می‌کند (شامل برنامه‌های غذایی مناسب و تعیین میزان کالری لازم برای بدن).
- خانواده: که در طول فرایند بازگشت وزن، معمولاً در حفظ عادات غذایی سالم به فرد کمک می‌کند.
پزشک متخصص جهت درمان بی اشتهایی عصبی باید یک برنامه‌ی جامع درمانی تنظیم کند که بسته به شدت بیماری شامل موارد زیر است:
روان درمانی
روان‌درمانی شامل درمان رفتاری-شناختی (CBT) است که بر تغییر شیوه‌ی فکر و رفتار فرد متمرکز است. این روش می‌تواند به بیمار کمک کند تا طرز تفکر خود را در مورد غذا و وزن بدن تغییر دهد و روش‌های مؤثر برای پاسخ به شرایط استرس‌زا یا دشوار را به کار گیرد. روانشناس به بیمار در ایجاد تغییرات دائمی در رفتار کمک می‌کند، چرا که عود بیماری به خصوص در مواقع استرس‌زا صورت می‌گیرد. حمایت خانواده و دوستان از بیمار برای رسیدن به نتایج موفق و ماندگار بسیار مهم است.
راهنمایی‌های روان‌شناختی که می‌توانند به درمان بی اشتهایی عصبی کمک کنند، شامل موارد زیر است:
اگر اعضای خانواده بتوانند علائم و نشانه‌های بی اشتهایی عصبی را شناسایی کنند می‌توانند به بیمار کمک کنند تا هرچه سریع‌تر درمان را آغاز کند. همچنین خانواده می‌تواند نقش حمایتی موثری برای بیمار داشته باشد و از بروز مجدد این اختلال جلوگیری کند.
خانواده درمانی
این روش برای درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی عصبی موثر است. از آن جا که کودک یا نوجوان دچار این اختلال در حالی که درگیر این شرایط جدی است، قادر به تصمیم‌گیری درست و قاطع بابت سلامتی خود نیست، این روش درمانی والدین را برای کمک به فرزند خود در تغذیه‌ی مناسب و بازگشت به وزن طبیعی کمک می‌کند تا بیمار بتواند جهت بازیابی سلامت، انتخاب‌های درستی داشته باشد.
درمان فردی
این روش که برای بزرگسالان مناسب است و یک نوع روش درمانی مبتنی بر رفتارشناختی محسوب می‌شود، به بیمار کمک می‌کند تا با رفتار و افکاری که در بی اشتهایی عصبی دخیل هستند، برخورد صحیحی داشته و بر آن‌ها غلبه کند. هدف اصلی این روش، عادی‌سازی الگوها و رفتارهای غذایی برای کمک به افزایش وزن است. هدف دوم، کمک به تغییر باورها و افکار تحریف‌شده‌ای است که باعث محدودیت در خوردن غذا می‌شوند.
دارو درمانی
تاکنون هیچ داروی تأیید‌شده‌ای برای درمان بی اشتهایی عصبی تولید نشده‌است که از کارایی آن اطمینان حاصل شده باشد، اما ممکن است مکمل‌های غذایی مورد نیاز برای این منظور موجود باشند. با این حال، داروهای ضد افسردگی، اضطراب،اختلال وسواس-اجباری (OCD) و یا دیگر داروهای روان‌پزشکی می‌توانند به درمان سایر اختلالات روانی احتمالی -مانند افسردگی یا اضطراب- کمک کنند.
دریافت مشاوره‌ی تغذیه
مشاوره‌ی تغذیه با هدف کمک به بیمار برای بازیابی عادات غذایی سالم انجام می‌شود. این مشاوره‌ها به فرد در مورد نقش یک رژیم متعادل در حفظ سلامتی آموزش می‌دهند.
مراقبت‌های پزشکی
به‌دلیل وجود عوارض ناشی از بی اشتهایی عصبی، ممکن است شما نیاز به نظارت مکرر علائم حیاتی، سطح هیدراتاسیون و الکترولیت‌ها و همچنین شرایط جسمی مرتبط داشته باشید. در موارد شدید، ممکن است افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی، در شروع فرایند نیاز به تغذیه از راه یک لوله (لوله‌ی بینی معده‌ای) -که در بینی آن‌ها قرار داده می‌شود و تا معده‌ی امتداد می‌یابد- داشته باشند. مراقبت‌ها معمولاً توسط یک پزشک مراقبت‌های اولیه یا یک روانپزشک هماهنگ انجام می‌شود.
آیا برای درمان بی اشتهایی عصبی نیاز به بستری شدن در بیمارستان است؟
اگر به‌دلایلی مانند اختلال در ریتم قلب، کم‌آبی، عدم تعادل الکترولیت یا اختلالات روان‌پزشکی اورژانسی، زندگی فرد بیمار به شدت در معرض خطر باشد معالجه در بیمارستان انجام می‌شود. بستری شدن در بیمارستان ممکن است برای نظارت بر عوارض پزشکی، مشکلات روانی حاد، سوء تغذیه شدید یا امتناع مداوم از خوردن غذا لازم باشد. برای کمک به افزایش وزن ایمن، به تدریج مصرف مواد غذایی افزایش می‌یابد.
کلام آخر دکترساینا
همانطور که اشاره کردیم بی اشتهایی عصبی یک بیماری جدی است که باعث ایجاد مشکلات متعددی می‌شود و چنانچه درمان را آغاز نکنید، می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری برروی سلامت جسم و روان شما داشته باشد.
کادر متخصصان سامانه پزشکی دکتر ساینا (اعم از روانشناسان، روانپزشکان و مشاورین تغذیه) میزبان شما و راهنمای مسیر درمانی هر چه بهتر شما عزیزان هستند تا بتوانید این مشکل را به سلامت پشت سر بگذارید.
سلام.من چند وقتی هست وزنم شدیدا کاهش پیدا کرده..حتی دیگه وقتی ماریجوانا هم مصرف‌میکنم گشنم‌نمیشه .اونو ترک کردم بازم وضعیتم درست نشده هروقت عصبی میشم هم اشتهام بشدت کور میشه با هیچ محیط جمعی ای ارتباط نمیتونم بر قرار کنم اگ میشه بهم یه راه حل بدید😘
دوست گرامی کاهش وزن بی‌دلیل نیاز به بررسی دقیق داره. توصیه می‌کنیم حتما با یه پزشک صحبت کنید.
سلام و سپاس از این مطلب خوب. بنظر من علاوه بر درمانهای مرسوم مثل درمان شناختی رفتاری مشارکت دادن خانواده و اطرافیان در درمان بیمار بسیار مهم و موثر است. بدون مشارکت خانواده و یک تیم درمانی متشکل از روانپزشک،روانشناس و متخصص تغذیه درمان بی اشتهایی عصبی بسیار مشکل است.