زگیل تناسلی: خطر پنهانی که باید بشناسید – علائم، انواع و دلایل بروز

زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های آمیزشی در جهان است که می‌تواند هر دو جنس را درگیر کند و عمدتاً از طریق تماس جنسی محافظت‌نشده انتقال می‌یابد. با وجود شیوع بالا، بسیاری از افراد نمی‌دانند زگیل تناسلی چیست یا حداقل درباره علل، علائم، روش‌های تشخیص و درمان این بیماری اطلاعات کافی ندارند. در این مقاله، به‌طور کامل درباره زگیل تناسلی صحبت می‌کنیم. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کمک به افزایش آگاهی عمومی است تا با پیشگیری و مدیریت مؤثر این بیماری، از شیوع بی‌رویه آن جلوگیری کنیم. با ما همراه باشید.

زگیل تناسلی چیست؟ آشنایی با این بیماری مقاربتی

زگیل تناسلی (Genital warts) با نام علمی کوندیلوما آکومیناتا (Condylomata Acuminata)، نوعی عفونت آمیزشی (STI) است که سویه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) آن را ایجاد می‌کنند. این بیماری به‌شکل زائده‌های گوشتی با سطح نرم و مرطوب، در داخل و اطراف اندام تناسلی و راست‌روده ظاهر می‌شود.

زگیل‌ها ممکن است به‌صورت تکی یا خوشه‌ای ایجاد شوند. سطح برخی از آن‌ها صاف و برخی دیگر زبر و خشن است و اغلب به‌رنگ پوست، خاکستری مایل به سفید یا کمی تیره‌تر هستند.

زگیل تناسلی در کدام قسمت‌های بدن دیده می‌شود؟

زگیل تناسلی می‌تواند نواحی مختلفی از بدن را درگیر کند که عبارت‌اند از:

• ناحیه کشاله ران؛
• مقعد؛
• رکتوم؛
• کلاهک آلت تناسلی، ساقه آن و کیسه بیضه؛
• روی واژن و داخل آن؛
• روی فرج یا ولوا (vulva) که قسمت بیرونی اندام تناسلی زنان است و هر دو لابیای کوچک و بزرگ؛
• دهانه رحم؛
• لب‌ها، دهان، زبان یا گلو.

---

علت زگیل تناسلی و روش های انتقال ویروس hpv

بیش از ۱۰۰ گونه ویروس HPV وجود دارد که فقط برخی از آن‌ها باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند. رایج‌ترین سویه‌هایی که زگیل تناسلی را به وجود می‌آورند، سویه‌های HPV 6 و HPV 11 هستند. زگیل‌هایی که در دست‌ها یا پاهای افراد ایجاد می‌شود، از سویه‌های دیگر HPV ناشی می‌شوند و با زگیل تناسلی فرق دارند.

بعد از اینکه فردی به ویروس HPV آلوده شد، ممکن است ۱ تا ۳ ماه و حتی بیشتر طول بکشد تا زگیل تناسلی ظاهر شود. بااین‌حال، بسیاری از افراد مبتلا به ویروس HPV هستند ولی هرگز زگیل تناسلی در آن‌ها بروز نمی‌کند.

هم زگیل تناسلی و هم ویروس ایجادکننده آن، مسری هستند. برای عفونت HPV هیچ درمانی وجود ندارد. خود زگیل تناسلی قابل‌درمان است ولی درمان آن به‌معنای ریشه‌کن‌شدن آن نیست. بنابراین، درصورتی‌که به عفونت HPV مبتلا شوید، حتی اگر زگیل تناسلی نداشته باشید یا آن را درمان کنید، باز هم می‌توانید دیگران را به ویروس HPV و زگیل تناسلی آلوده کنید.

روش‌های انتقال زگیل تناسلی عبارت‌اند از:

• رابطه جنسی محافظت‌نشده شامل رابطه مقعدی، واژینال ـ آلت تناسلی و واژینال ـ واژن؛
• تماس پوست به پوست نواحی تناسلی حتی بدون انزال؛
• رابطه جنسی دهانی بدون اورال دم (Oral Dam) یا همان کاندوم دهانی.

نکته: اگر کسی در دست‌ها یا پاهایش زگیل داشته باشد، حتی در صورت آمیزش جنسی با او، به زگیل تناسلی مبتلا نمی‌شوید.

نکته ۲: بسیاری از موارد انتقال زگیل تناسلی، ناآگاهانه اتفاق می‌افتند؛ یعنی ممکن است ندانید در داخل مقعد یا واژن خود زگیل تناسلی دارید. در چنین شرایطی ممکن است ناآگاهانه دیگران را به ویروس آلوده کنید.

---

انواع مختلف زگیل‌های تناسلی؛ آیا زگیل تناسلی می‌تواند کم‌خطر یا پرخطر باشد؟ 

اشتباه رایجی که درباره زگیل‌های تناسلی وجود دارد، دسته‌بندی زگیل‌های تناسلی به دو نوع کم‌خطر و پرخطر است. به‌گفته مؤسسه ملی بهداشت آمریکا (NIH)، این ویروس پاپیلومای انسانیِ ایجادکنندهٔ زگیل‌های تناسلی است که به دو نوع کم‌خطر (low-risk HPV genotypes) و پرخطر (High-risk HPV genotypes) تقسیم می‌شود نه زگیل. حدود ۹۰درصد از زگیل‌های تناسلی از سویه‌های کم‌خطر ۶ و ۱۱ ایجاد می‌شوند و مابقی آن‌ها از سویه‌های نادر ولی بازهم کم‌خطر این ویروس به وجود می‌آیند. بااین‌حال، سویه‌های پرخطر شامل سویه‌های ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳ و ۳۵ هم گاهی در زگیل‌های تناسلی یافت می‌شوند که با بیماری‌های خطرناک‌تری از جمله سرطان دهانه رحم مرتبط هستند.

زگیل‌های تناسلی از نظر شکل، رنگ، اندازه، تعداد و موقعیت به انواع مختلفی دسته‌بندی می‌شوند:

• شکل: برخی زگیل‌ها برجسته هستند و برخی دیگر سطحی صاف دارند. برخی از آن‌ها سطحشان زبر است و شکلی شبیه گل‌‌کلم دارند.
• رنگ: زگیل‌ها می‌توانند کاملاً به‌رنگ پوست یا خاکستری متمایل به سفید باشند. برخی از آن‌ها رنگ تیره‌تری دارند و به همین دلیل، راحت‌تر دیده می‌شوند.
• اندازه: برخی زگیل‌ها آن‌قدر کوچک‌اند که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند اما برخی دیگر کاملاً بزرگ هستند.
• تعداد: زگیل‌ها ممکن است تکی و با فاصله از هم ظاهر شوند یا در تعداد زیاد و به‌شکل خوشه‌ای باشند.
• موقعیت: دسته‌ای از زگیل‌ها در داخل اندام تناسلی از جمله واژن و مقعد رشد می‌کنند که فقط با معاینه می‌توان آن‌ها را کشف کرد. برخی دیگر روی سطح بیرونی ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند.

---

علائم زگیل تناسلی: نشانه‌های آن چیست؟

به‌طور کلی، زگیل تناسلی روی پوست و غشاهای مخاطی ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر می‌شود. گاهی با چشم مسلح قابل‌مشاهده نیست زیرا ممکن است بسیار کوچک و به‌رنگ پوست باشد.

علائم زگیل تناسلی در مردان

مشاهده زائده‌های زگیل روی آلت تناسلی، کیسه بیضه، کشاله ران، روی ران و داخل یا اطراف مقعد.

علائم زگیل تناسلی در زنان

مشاهده زائده‌های زگیل در ناحیه بیرونی و درونی واژن، روی لابیا، دهانه رحم و داخل یا بیرون از مقعد.

علائم مشترک زگیل تناسلی

مشاهده زائده‌های زگیل روی لب‌ها، دهان، زبان یا گلو در صورت آمیزش جنسی دهانی با فردی که به HPV مبتلاست.

زگیل تناسلی معمولاً دردناک نیست اما ممکن است با علائم زیر همراه باشد:

• خون‌ریزی خفیف در هنگام رابطه جنسی یا بعد از آن؛
• احساس سوزش، خارش یا تحریک ناحیه تناسلی؛
• رابطه جنسی دردناک؛
• قرمزی، درد یا تورم در واژن یا آلت تناسلی؛
• ترشحات واژن یا آلت تناسلی به‌صورت غیرمعمول یا بدبو؛
• سوزش ادرار یا دیسوریا (Dysuria)؛
• تغییر رنگ پوست.

---

تشخیص قطعی زگیل تناسلی: توسط پزشک

ازآنجاکه عفونت HPV در بیشتر موارد هیچ نشانه‌ای ندارد، بسیاری از افراد ممکن است به این عفونت مبتلا باشند بدون اینکه زائده زگیل در آن‌ها وجود داشته باشد. به همین دلیل، تشخیص عفونت گاهی بسیار دشوار است. بااین‌حال، روش‌هایی برای تشخیص زگیل تناسلی وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

قبل از هرچیز، ابتدا پزشک درباره سابقه سلامتی و رابطه جنسی شما سؤالاتی می‌پرسد:

• چه علائمی دارید؟
• آیا هنگام آمیزش جنسی از کاندوم استفاده می‌کنید؟
• آیا رابطه جنسی دهانی دارید؟ اگر پاسخ مثبت است، آیا از کاندوم دهانی استفاده می‌کنید؟

در مرحله بعد، پزشک برای تشخیص قطعی و باتوجه‌به پاسخ‌هایی که به سؤالات داده‌اید، روش‌های مختلفی را در نظر می‌گیرد:

۱. معاینه چشمی

پزشک می‌تواند زگیل تناسلی خارجی قابل‌مشاهده را با معاینه چشمی تشخیص دهد. ممکن است برای برجسته‌تر کردن زگیل‌هایی که به‌سختی دیده می‌شوند، از محلول ملایم اسید استیک با عنوان استووایت (Acetowhite) استفاده کند. احتمالاً موقع استفاده از این محلول سوزش خفیفی احساس می‌کنید.

۲. معاینه لگنی برای زنان

پزشک برای بررسی تغییرات دهانه رحم ناشی از زگیل تناسلی داخلی، معاینه کامل لگن و پاپ‌اسمیر را انجام خواهد داد. ممکن است پزشک برای بررسی واژن و دهانه رحم استفاده از دستگاه کولپوسکوپ را ترجیح دهد.

۳. بیوپسی

درصورتی‌که نتیجه پاپ‌اسمیر غیرطبیعی باشد یا ناهنجاری‌هایی مشاهده شود، پزشک برای تأیید زگیل تناسلی از شما می‌خواهد بیوپسی انجام دهید. برای این کار، نمونه‌ای از بافت دهانه رحم را برمی‌دارد تا با آزمایش آن، مطمئن شود سلول‌های غیرطبیعی‌ای وجود ندارند که به سرطان دهانه رحم مرتبط با HPV منجر شوند.

۴. معاینه مقعدی

پزشک از دستگاهی به نام آنوسکوپ برای بررسی زگیل درون مقعد استفاده می‌کند.

۵. معاینه رکتوم

ازآنجاکه احتمال وجود زگیل تناسلی در راست‌روده وجود دارد، پزشک رکتوم را هم معاینه می‌کند.

---

فرق زگیل تناسلی با دیگر بیماری‌ها

زگیل تناسلی با سایر بیماری‌های آمیزشی تفاوت‌هایی دارد. برای نمونه موارد زیر را ببینید:

• تبخال تناسلی: تبخال تناسلی که آن‌هم از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود، زخم‌ها و تاول‌هایی ایجاد می‌کند که پر از مایع هستند، درحالی‌که زگیل تناسلی کمتر ممکن است به زخم منجر شود. همچنین زگیل تناسلی از ویروس HPV ناشی می‌شود، درحالی‌که عامل تبخال تناسلی ویروس هرپس سیمپلکس -۲ است.
• پاپیلوماتوز دهلیزی (VP): برآمدگی‌های کوچکی روی واژن هستند که برخلاف زگیل تناسلی، منشأ عفونی ویروسی ندارند.
• پاپول مرواریدی: برجستگی‌های کوچک سفید و مرواریدمانند که روی آلت تناسلی مردان تشکیل می‌شود و برخلاف زگیل تناسلی، منشأ عفونی ندارند.
• آکروکوردون: این تومورهای خوش‌خیم کوچک منگوله پوستی نامیده می‌شوند و در محل چین‌خوردگی پوست ناحیه تناسلی که به هم ساییده می‌شود ظاهر می‌شوند. برخلاف زگیل تناسلی، آکروکوردون عفونی نیست و سرایت هم نمی‌کند. فقط ممکن است با برخورد لباس به آن تحریک شود.
• سرطان: زگیل تناسلی سرطان نیست و به سرطان هم تبدیل نمی‌شود. سویه‌هایی از عفونت HPV که ممکن است به سرطان تبدیل شود، با سویه‌های ایجادکننده زگیل تناسلی متفاوت است. سویه‌هایی مانند HPV 16 و ۱۸ HPV ممکن است باعث تغییرات سلولی شوند که به سرطان دهانه رحم، فرج، مقعد یا آلت تناسلی بینجامد.

---

عوامل خطر: چه کسانی بیشتر در معرض زگیل تناسلی هستند؟

همه جنسیت‌ها می‌توانند در معرض خطر زگیل تناسلی باشند. بااین‌حال، بیشتر در مردان، نوجوانان و جوانان شایع است. رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل محافظتی نظیر کاندوم یا اورال دم، واکسینه‌نشدن، برقراری رابطه جنسی با افراد متعدد، سیگار کشیدن و ضعیف‌بودن سیستم ایمنی بدن، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می‌دهد.

زگیل تناسلی چقدر شایع است؟

به‌گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، عفونت با ویروس HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شود، شایع‌ترین عفونت منتقله مقاربتی (STI) در آمریکاست. بنا به تخمین این سازمان، از هر ۱۰۰ بزرگ‌سال فعال جنسی، ۱ نفر به زگیل تناسلی مبتلا می‌شود. گزارش NCBI در تاریخ ۳۰ مه ۲۰۲۳ (۱۰ خرداد ۱۴۰۲) نشان می‌دهد که میزان شیوع زگیل تناسلی به‌طور کلی بین ۱۰ تا ۲۰ درصد است. حدود ۸۰درصد از افراد آلوده بین ۱۷ تا ۳۳ سال دارند. طبق برآورد این سازمان، ۲٫۹درصد از جمعیت مردان ایالات متحده آمریکا به این عفونت مبتلا هستند.

در کشور ما، آمار دقیقی از میزان شیوع زگیل تناسلی به‌ویژه مردان وجود ندارد؛ به این دلیل که بسیاری از مردان کشورمان پیگیر عفونت‌های مقاربتی نیستند و زنان هم به‌ندرت آزمایش‌های مهمی مانند پاپ‌اسمیر را انجام می‌دهند. بااین‌حال، گزارشی از سال ۱۳۹۲ حاکی از آن است که ۵ تا ۱۳ درصد از زنان ایرانی به این بیماری مبتلا بوده‌اند. طبق آمار آبان ۱۴۰۱ از وزارت بهداشت کشور، نرخ شیوع ویروس HPV در کشور ما حدود ۸درصد است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که میانگین ابتلا به این عفونت در ایران نسبت‌به خاورمیانه و جهان پایین‌تر است.

---

روش‌های درمان زگیل تناسلی

آخرین تحقیقات در NCBI درباره زگیل تناسلی نشان داده‌اند در ۸۰درصد از افراد مبتلا به HPV، عفونت خودبه‌خود در عرض ۱۸ تا ۲۴ ماه از بین می‌رود، به این دلیل که سیستم ایمنی بدن اغلب افراد آن‌قدر قوی هست که بتواند با این عفونت و ایجاد زگیل تناسلی مبارزه کند. بااین‌حال، در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد، عفونت تا پایان عمر باقی می‌ماند. زگیل‌های تناسلی حتی بعد از نابودی ممکن است عود کنند، بزرگ شوند یا تکثیر یابند. درمان زگیل تناسلی به‌معنای ریشه‌کن شدن آن نیست ولی حداقل احتمال انتشار عفونت را کاهش می‌دهد.

روش‌های مختلفی برای ازبین‌بردن زگیل تناسلی وجود دارد. برخی افراد برای خلاص‌شدن از آن به روش‌های متعددی نیاز دارند. در طول دوره درمان باید از آمیزش جنسی خودداری کنید.

۱. روش‌های غیردارویی

روش‌های غیردارویی درمان زگیل تناسلی با استفاده از ابزارهای مختلفی انجام می‌شود و به شرح زیر است:

• الکتروکوتر: دستگاهی است که با جریان الکتریکی زگیل‌ها را می‌سوزاند. عوارض آن شامل درد و تورم است.
• کرایوتراپی یا سرمادرمانی: روشی که در آن پزشک از نیتروژن مایع برای منجمد کردن و ازبین‌بردن زگیل استفاده می‌کند. ممکن است بعد از آن درد و تورم داشته باشید.
• لیزردرمانی: در این روش، نور لیزر رگ‌های خونی درون زگیل را از بین می‌برد و جریان خون به‌سوی آن را قطع می‌کند. ممکن است در آن ناحیه درد داشته باشید یا اسکار تشکیل شود. معمولاً لیزردرمانی هزینه بیشتری نسبت‌به سایر روش‌ها دارد.
• روش لیپ (LEEP) یا برداشتن الکتریکی حلقه‌ای: در روش لیپ (Loop Electrosurgical Excision Procedure)، پزشک با یک حلقه سیمی حامل بار الکتریکی، اقدام به برداشتن زگیل می‌کند. این روش برای ازبین‌بردن زگیل‌های دهانه رحم مناسب‌ترین است.
• جراحی: زگیل‌هایی را که خیلی بزرگ شده‌اند یا به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، با جراحی از بین می‌برند. این روش با بیهوشی همراه است تا در طول عمل دردی احساس نکنید. بااین‌حال، بعد از آن ممکن است درد داشته باشید.

۲. روش‌های دارویی

این داروها موضعی‌اند و شامل محلول‌ها یا کرم‌هایی هستند که بسته به نظر پزشک به‌شکل موضعی روی زگیل‌ها اعمال می‌کنید تا از بین بروند. برخی از آن‌ها را پزشک در مطب اعمال می‌کند اما برخی دیگر مانند کرم‌ها را خودتان هم می‌توانید استفاده کنید. داروهای زیر بهترین گزینه‌های دردسترس هستند:

• داروی ایمی‌کیمود (Imiquimod) که با نام تجاری آلدارا یا زیکلارا (Zyclara) فروخته می‌شود، سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. تا زمانی که از این کرم استفاده می‌کنید، نباید آمیزش جنسی داشته باشید. این دارو ممکن است سبب تاول، درد، سرفه و بثورات شود.
• پودوفیلین (Podophyllin) یا پودوفیلوکس که با نام تجاری کندیلوکس موجود است، بافت زگیل تناسلی را از بین می‌برد. معمولاً پزشک خودش آن را در مطب روی زگیل‌های شما اعمال می‌کند؛ زیرا پودوفیلوکس نباید داخل بدن شما شود. عوارض جانبی آن ممکن است شامل زخم، تحریک پوست و درد باشد. معمولاً پودوفیلوکس را در دوران بارداری توصیه نمی‌کنند.
• تری کلرواستیک اسید که نوعی ماده شیمیایی است و زگیل تناسلی را می‌سوزاند. از این دارو برای زگیل‌های تناسلی داخلی هم می‌توان استفاده کرد. عوارض آن شامل زخم، درد و تحریک پوست هستند.
• پماد سینکاتچینز (Sinecatechins) یا ورگن (Veregen) که دارویی موضعی است و می‌تواند زگیل تناسلی را در داخل و اطراف مقعد و سایر قسمت‌های بدن درمان کند. این پماد ممکن است باعث تغییر رنگ پوست، سوزش، خارش و درد شود.

نکته: هرگز از داروهای سایر انواع زگیل برای زگیل تناسلی استفاده نکنید.

---

پیشگیری از زگیل تناسلی: چطور از بروز این مشکل جلوگیری کنیم؟

برای کمک به پیشگیری زگیل تناسلی روش‌های مختلفی وجود دارد که عبارت‌اند از:

۱. واکسیناسیون

واکسن‌های گارداسیل و گارداسیل ۹ می‌توانند از افراد با هر جنسیتی در برابر شایع‌ترین گونه‌های HPV عامل زگیل تناسلی محافظت کنند. این واکسن‌ها برای سنین ۹ تا ۴۵ ساله مؤثرند. بسته به سن فرد، دو یا سه نوبت واکسن تجویز می‌شود. اگر به سویه‌های ایجادکننده زگیل تناسلی مبتلا شده‌اید، واکسن برایتان مصونیت ایجاد نخواهد کرد اما می‌تواند از ابتلای شما به سویه‌های جدی‌تر پیشگیری کند.

۲. رابطه جنسی ایمن

درصورتی‌که نمی‌دانید خودتان یا شریک‌زندگی‌تان به ویروس زگیل تناسلی مبتلا هستید یا خیر، بهترین راه آن است که از وسایل محافظ نظیر کاندوم و اورال دم استفاده کنید. البته اگر زگیل تناسلی دارید و از آن آگاه هستید، بهترین راه خودداری از آمیزش جنسی است؛ زیرا کاندوم کل آلت تناسلی یا نواحی اطراف آن را نمی‌پوشاند و در نتیجه نمی‌تواند ۱۰۰٪ محافظت‌کننده باشد.

به‌جز آن، رابطه جنسی خود را با افراد محدود کنید. کسانی که با افراد متعددی آمیزش جنسی دارند احتمال ابتلایشان به عفونت‌های آمیزشی افزایش می‌یابد.

۳. آزمایش و درمان

آزمایش‌های معمول برای بیماری‌های مقاربتی قبل از ازدواج را حتماً انجام دهید. اگر می‌دانید به زگیل تناسلی مبتلا هستید، مسئولانه رفتار کنید و به شریک‌ زندگی خود اطلاع دهید تا او هم آزمایش و درمان لازم را انجام دهد.

۴. استفاده‌نکردن از دوش واژینال

دوش واژینال برای تمیزکردن داخل واژن و رفع بوی بد آن کاربرد دارد. بااین‌حال، پزشکان استفاده از آن را توصیه نمی‌کنند. برخلاف تصور، دوش واژینال نه‌تنها از عفونت‌های مقاربتی جلوگیری نمی‌کند، بلکه احتمال ابتلا به آن را افزایش می‌دهد. دلیلش این است که درون واژن باکتری‌های مفیدی وجود دارند که با عفونت مبارزه می‌کنند. استفاده از دوش واژینال این تعادل باکتری را برهم می‌زند و در غیاب آن باکتری‌های مفید، بدن سریع‌تر عفونت را می‌پذیرد.

---

عوارض زگیل تناسلی: چه خطراتی در انتظار است؟

زگیل تناسلی معمولاً هیچ عارضه جدی‌ای برای سلامتی ایجاد نمی‌کند. سویه‌هایی از HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند، کم‌خطر هستند و با سویه‌هایی از HPV که سبب سرطان می‌شوند متفاوت‌اند. همچنین، ازآنجاکه ویروس HPV درمان ندارد، ممکن است بارها و بارها به زگیل تناسلی مبتلا شوید.

یکی از مهم‌ترین خطرات ابتلا به HPV آن است که اگر فردی به سویه‌هایی از آن که با زگیل تناسلی مرتبط است مبتلا شود، ممکن است خطر ابتلای او به سایر سویه‌های این ویروس که با سرطان دهانه رحم، رکتوم و آلت تناسلی مرتبط هستند افزایش یابد. بنابراین، اگر زگیل تناسلی دارید، انجام معاینات سالانه برای غربالگری سرطان بسیار مهم است.

---

زگیل تناسلی و بارداری

اگر در دوران بارداری زگیل تناسلی دارید، سطوح هورمونی شما ممکن است باعث خون‌ریزی، بزرگ شدن یا تکثیر زگیل شود. به‌ندرت عوارض زیر اتفاق می‌افتند:

• زگیل بزرگ یا توده زگیل کانال زایمان را مسدود می‌کند. ممکن است لازم باشد از طریق سزارین زایمان کنید.
• HPV به جنین منتقل می‌شود و باعث ایجاد زگیل در داخل راه هوایی او یا پاپیلوماتوز تنفسی مکرر می‌شود. البته این وضعیت بسیار نادر است.

---

زندگی با زگیل تناسلی: چگونه با این شرایط کنار بیاییم؟

اگر خودتان یا همسرتان به زگیل تناسلی مبتلا شده‌اید، قبل از هر چیز باید بدانید که از آن به بعد، تغییراتی در زندگی و رابطه‌تان ایجاد خواهد شد. ممکن است حتی ازنظر عاطفی آسیب ببینید یا علائم اضطراب، انزوای اجتماعی یا افسردگی سراغتان بیاید. به یاد داشته باشید که فرد مبتلا به HPV می‌تواند به زندگی عادی‌اش ادامه دهد؛ بنابراین، شرایط خود را بپذیرید.

وقتی می‌خواهید این موضوع را با همسرتان در میان بگذارید، ابتدا به‌خوبی درباره زگیل تناسلی مطالعه کنید تا اطلاعات نادرستی به او ارائه ندهید. برای مثال: 

“اینکه زگیل تناسلی نوعی سرطان است یا ناشی از بی‌بندوباری جنسی است، باورهای نادرستی هستند که در بین مردم رایج‌اند.”

اگر هنوز با همسرتان رابطه جنسی نداشته‌اید، او به‌راحتی می‌تواند با تزریق واکسن گارداسیل از ابتلا به عفونت پیشگیری کند. اگر نه، با رفتارهای مسئولانه می‌توانید از او محافظت کنید. برای نمونه، تصمیم بگیرید که از کاندوم استفاده کنید. با اینکه کاندوم محافظت کامل ایجاد نمی‌کند، اما خطر انتقال عفونت را کاهش می‌دهد. همچنین، ازآنجاکه بزرگ‌ترین خطر ابتلا به عفونت HPV سرطان دهانه رحم است، انجام آزمایش غربالگری پاپ‌اسمیر هر سه سال یک‌ بار، توصیه می‌شود.

در بسیاری از موارد، سیستم ایمنی بدن فرد می‌تواند با عفونت مقابله کند. در چنین شرایطی، خودتان می‌توانید با ایجاد عادات سالم به بدنتان کمک کنید. برای مثال، الکل و سیگار را ترک کنید، هشت ساعت در شب بخوابید، استرس را کاهش دهید و از رژیم غذایی سالم و متعادل استفاده کنید.

از وضعیت خود خجالت نکشید. افراد زیادی مانند شما در مقطعی از زندگی خود در معرض این ویروس قرار گرفته‌اند. بااین‌حال، این بدان معنا نیست که باید عادی رفتار کنید و همسرتان را در معرض خطر قرار دهید.

---

کلام آخر دکترساینا

در این مقاله درباره زگیل تناسلی و علت ایجاد آن که نوعی ویروس موسوم به پاپیلومای انسانی است، صحبت کردیم، با روش‌های درمان آن آشنا شدیم و دیدیم که با وجود درمان زگیل تناسلی، عفونت HPV درمان ندارد، مگر آنکه سیستم ایمنی بدن خودش آن را از بین ببرد. بنابراین، همیشه امکان انتقال آن به دیگران ازطریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی وجود دارد.

یکی از بهترین راه‌های پیشگیری، واکسیناسیون است. بااین‌حال، متأسفانه آمار جهانی نشان می‌دهد بسیاری از افراد واجدشرایط دریافت واکسن در جهان، این موضوع مهم را پیگیری نمی‌کنند. هرچند میانگین مبتلایان به زگیل تناسلی در ایران نسبت‌به میانگین خاورمیانه و جهان پایین‌تر است، بهتر است با برخورد مسئولانه و پیشگیری به‌موقع، از آلودگی خود و شریک‌زندگی‌مان به عفونت HPV جلوگیری کنیم.

---

سؤالات متداول