فهرست آنچه می‌خوانید:
درباره
فواید
۱. جهت سرفه و ناراحتی‌های ریه ۸ گرم از برگ‌های این گیاه را در ۲۰۰ سی‌سی آب‌جوش دمکرده روزی ۳ فنجان بنوشند.
۲. جهت ورم گلو و لثه با جوشانده این گیاه مزمزه شود.
۳. برای جلوگیری از خونریزی و اخلاط خونی از دمکرده این گیاه بنوشند.
۴. برگ‌های این گیاه را له کرده جهت ضدعفونی زخمهای بد به صورت ضماد می‌گذارند و برای شستشوی زخم‌ها ۵۰ گرم از گیاه خشک را در یک لیتر آب جوشانده شستشو دهند.
۵. جهت ناراحتی‌های هاضمه مانند قولنج‌ها، نفخ، ورم معده و روده و بیماری‌های اولسری استفاده می‌شود.
۶. جهت خونریزی‌های داخلی از دمکرده این گیاه استفاده شود.
۷. دمکرده این گیاه برای ورم‌های ادراری و ناراحتی‌های کلیوی مفید می‌باشد.
۸. دمکرده این گیاه خلط‌آور است.
مضرات
مضراتی برای گیاه چوبلمه پیدا نشد.
طرز استفاده
قسمت های مورد استفاده : گیاه خشک و به ندرت ریشه های خشک گیاه
این گیاه عمدتاً برای درمان زکام دستگاه تنفسی و نیز اسهال ، ترش کردگی معده ، نفخ و خونریزی شدید استفاده می شود.
این گیاه در صورت استفاده بصورت غرغره برای درمان زخمهای گلو ، عفونت های دهان و بیماری های لثه استفاده می شود.
برگ ها بصورت کمپرس برای درمان زخم ها ، کوفتگی ، سوختگی ، عفونت های پوستی و بواسیر استفاده می شود. در اروپای مرکزی این گیاه بطور مشخص در ترکیبات چای دارویی که جهت درمان نفخ و اسهال تهیه می شود بکار می رود.
ریشه این گیاه نیز در علائمی مشابه علائم مذکور درمورد برگها مصرف می شود و تنها تفاوت آن این است که ریشه چوبلمه به عنوان قابض نیز عمل می نماید
برای استعمال موضعی و محلول غرغره باید دمکرده و جوشانده های قویتری مصرف گردد.
ترکیبات
مقادیر زیاد ساپونین های تری ترپن مونودسموزیدیک ( تا بیش از ۱۰ درصد ) که استرهای سانیکولوزید – D –A میباشند همراه با فلاونوئید ها ( روتین و آستراگالین ) ، اسیدهای آلی مختلف ( اسید کلروژنیک ۰/۶ درصد ) ، اسید رزمارینیک ( ۱/۷ درصد ) و اسید اسکوربیک ( ۰/۱ درصد ) و مواد لعابدار در این گیاه یافت شده اند .
مطرح شده است که این گیاه حاوی آنن ها ، آلانتوئین و مقادیر کمی اسانس روغنی است که در این مورد نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.