درباره
این گیاه پایا و علفی است که ریزوم آن ساقه های هوائی مانند برگ بهم پیچیده گاهی تا ارتفاع ۴ متر خارج می شود یک یا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه های هوائی خارج می شود که دارای گل های کوچک برنگ سفید یا سبز روشن می باشد میوه هل بیضی شکل ، مانند قلب و برنگ زرد یا سبز روشن بطول ۱-۲ سانتیمتر است . دانه های معطر و مطبوعی برنگ قهو های مای به قرمز در آن وجود دارد که به مصرف اد.یه و خوشبو کردن مشروبات و غذاها یم رسد
فواید
1)چون هل بشکل قلب می باشد بنابراین تقویت کنده قلب است
۲)بادشکن بوده و گاز معده و روده را خارج می سازد
۳)تقویت کننده بدن است
۴)ادرار آرو است ۵)قاعده آور است
۶)مقوی سیستم هضم است
۷)باعث هضم غذا می شود
۸)زخم های دهان را برطرف می کند بدین منظور دم کرده هل را در دهان مضمضه کنید .
۹)خوشبو کننده دهان است
۱۰)برای تسکین گوش درد ، گرد هل را در گوش بریزید
۱۱)برای برطرف کردن دل بهم خوردگی و تهوع ،از دم کرده هل استفاده کنید
۱۲)اشتها آور است
۱۳)تب را پائین می آورد
۱۴)معالج سرمخوردگی است
۱۵)برای تسکین درد رماتیسم مفید است
۱۶)ترشی معده را برطرف می کند
۱۷)ضد مسمومیت است
۱۸)برای رفع بیماریهای چشم مفید است
مضرات
مقدر مصرف زیاد هل برای روده ها مضر است . برای رفع این اشکال آنرا باید با کتیرا خورد .
طرز استفاده
دم کرده :
مقدر ۳۰ گرم هل کوبیده را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید بمدت ۱۰ دقیقه دم بکشد سپس صاف کرده و بنوشید . هل را همچنین می توان به چایی اضافه کرد .
اثر روحی وروانی هل که دارای اسانس می باشد انسان را سر حال می اورد از ترس و وحشت انسان می کاهد و روحیه خوش بینی را القاء میکند.البته مصرف زیاد ان تپش قلب را افزایش میدهد و برای بیماری های قلبی و ریه و در مزاج های گرم ضرر دارد و باید با شکر خورده شود .توجه کنید که مقدار مصرف باید از یک مثقال بیشتر نشود.
ترکیبات
هل دارای اسانس فرار و معطری در حدود ۴% می باشد ضمنا این گیاه دارای مواد رزینی و چربی نیز است .
طبیعت
هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است