فهرست آنچه می‌خوانید:
فواید
به طور کلی ملیّن و مسهل صفرا بوده و در مورد سرفه، درد سینه، تسکین عطش و تبهای گرم از شیرخشت لطیف تر و مؤثرتر است. با آب پنیر برای اخراج اخلاط سوخته و با ماءالشعیر برای دفع اخلاط گرم و مخلوط با کره برای باز کردن ادرار در مواردی که ترشح ادرار بند می آید و مداومت در مصرف آن با شیر تازه برای تحریک قوه باه مفید است. برای این کار باید ۳۰ گرم آن را با ۲۰۰ گرم شیر تازه هر بار بیاشامند. اگر ترنجبین با آب زیره خورده شود برای دفع صدای شکم که با تب خفیفی توأم باشد، نافع است. خوردن ترنجبین برای بیماران مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر و خون ادراری و آبله جایز نیست. در مورد بیمارانی که مبتلا به آبله هستند ابوعلی سینا برای لینت مزاج تمرهندی را توصیه می نماید و اگر به تنهایی اثر نبخشد معتقد است که قدری شیرخشت به آن اضافه شود و به هر حال توصیه این است که از خوردن ترنجبین احتراز شود. ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است. برای تهیه آب ترنجبین مقدار لازم ترنجبین را در آب جوش می ریزند تا حل شود و آب صاف روی آن آماده خوردن است. اگر صبح ناشتا خورده شود مؤثرتر است. مقدار خوراک آن ۳۵-۱۲ گرم است و جانشین آن از نظر دارویی شیرخشت است.
مضرات
به نقل از سایت رسمی دکتر روازاده خوردن ترنجبین برای بیماران مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر و خون ادراری و آبله جایز نیست.
طرز استفاده
قسمت های مورد استفاده: سرشاخه های گلداروبرگ. مصارف محلی: طبیعت گرم و خشک ،بادشکن، براف کننده گاز روده و دل درد. خواص دارویی:دانه گرده این گیاه می توان در بررسی های پزشکی جهت مشخص کردن و تست آلژی ، تهیه واکسن ضد آلرژی ناشی دانه گرده آنها به کار برد. به دلیل وجود سانتونین خاصیت ضد انگلی داشته و در ساختن داروهای ضد کرم بیشتر کشورها از جمله آلمان مورد استفاده قرارمی گیرد. درمنه کوهی باعث کاهش میزان قند در ادرار می شود ازاین رو برای مبتلایان به مرض قند مفید می باشد. مرهمی از برگ و گلهای گیاه جهت درمان گری و ریزش مو مفید می باشد. نیز درموقع عقرب زدن اگرروی محل گزش قراردهند مؤثرو مفید است. جهت درمان ناراحتی های کلیوی و کم کاری کبد و دفع سنگ کلیه مصرف می شود. خواص مهم دارویی و مصارف گیاه: ترنجبین در طبابتهای ایرانی مصرف فراوان داشته و بعنوان ملین بکارمی رود. ضمناً برای شیرین کردن داروها به کار می رود. جوشانده آن معرق است. مالیدن روغن برگهای آن برای رماتیسم خیلی نافع است و گلهای آن برای بواسیر مفید است. عرق گیاه که ترنجبین اگرمدتی با ملایمت خورده شود برای سنگ کلیه و مثانه تا حدودی موثراست.
ترکیبات
ترنجبین حاوی ترکیبات قندی مختلفی چون گلوکز و فروکتوز، ساکاروز و تری ساکارید است که به راحتی در آب حل می‌شود.
طبیعت
ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی کمی گرم ولی در عین حال تر است.