درباره
این گیاه که بعربی بادنجان نامیده می شود گیاهی است یکساله و دارای ساقه نسبتا ضخیم و پوشیده از کرک .ارتفاع ساقه آن تا ۷۰ سانتیمتر می رسد . برگهای آن بیضی شکل با نوک باریک و گلهای آن بنفش رنگ است . میوه این گیاه دراز و باریک و یا گرد ، برنگهای بنفش ، سیاه ، زرد و سفید دیده می شود . بادمجان متعلق به خانواده سیب زمینی است از زمانهای بسیار قدیم در هند کشت می شده است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است .
فواید
۱)بادمجان را حتما باید بحالت کاملا رسیده مصرف کرد زیرا خام آن طعم تلخ درد و در آنهائیکه آسم و برونشیت دارند باعث تحریک این بیماریها می شود.
۲)بادمجان اثر نرم کننده و مدر درد .
۳)بادمجان بعلت دارا بودن آهن در رفع کم خونی داروی موثری است .
۴)بادمجان را می توان برای از بین بردن ورم و التهاب روی عضو ملتهب گذاشت .
۵)دانه بادمجان ایجاد یبوست می کند .
۶)ریشه بادمجان و شاخه های خشک شده و برگهای آن اثر بند آورنده خون را داراست و قابض بوده و می توان در آن برای درمان احتلام بانه و انواع خونریزیها استفاده کرد.
۷)بادمجان پادزهر خوبی برای مسمومیت های حاصل از خوردن قارچ سمی است .
۸)خوردن بادمجان گرفتگی رگها را باز می کند و شخص را از خطر سکته قلبی محفوظ می درد .
۹)بادمجان برطرف کننده یبوست است .
۱۰)برگها و پوست سیاه بادمجان را اگر بجوشانند این جوشانده درمان اسهال خونی است .
۱۱)جوشانده ریشه بادمجان درمان بیماری آسم است.
۱۲)بادمجان مقوی معده است .
۱۳)آب زردرنگی که در موقع نمک زدن و گذاشتن بادمجان از آن خارج می شود برای خشک کردن عرق دست و پا بهترین دارو است و اشخاصی که دست و پایشان مرتب عرق می کند باید دست و پای خود را با آن چند بار در روز بشویند تا از شر این مرض آسوده شوند.
۱۴)اگر بادمجان را بسوزانند و خاکستر آن را با سرکه خمیر کنند و به زگیل بمالند زگیل کنده خواهد شد .
۱۵) از بادمجان می توان به عنوان مسکن برای تسکین در استخوان شکسته و ضرب خورده استفاده کرد بدین طریق که باید بادمجان را در فر بگذارید که نیم پز شود و سپس آب آنرا با فشار بگیرید و بعد بمقدر نصف این مقدر آب به آن شکر قهوه ای اضافه کنید آنرا هم بزنید و بنوشید
۱۶)با تحقیقاتی که جدیدا روی موشهای آزمایشگاهی انجام شده نتیجه گرفته اند که بادمجان دارای یک ماده ضد تشنج است که در درمان بیماری صرع اثر بسیار خوبی درد . بنابراین اشخاصی که تشنج دارند و یا مبتلا به این بیماری می باشند بهتر است که از بادمجان استفاده کنند.
مضرات
بادمجان با همه خواصی که گفته شد نباید مورد استفاده اشخاصیکه بواسیر و یا درد چشم دارند قرار گیرد زیرا بیماری آنها را تشدید می کند . اینگونه اشخاص اگر می خواهند بادمجان بخورند بهتر است آنرابا گوشت و روغن و یا سرکه بپزند و بخورند .
طرز استفاده
بادمجان دارای آلکالوئیدی بنام سولانین Solanine می باشد که ممکن است در معده های ضعیف ایجاد آلرژی و مسمومیت کند . بنابراین برای طبخ بادمجان باید ابتدا این ماده را از بادمجان خارج کرد و بهترین طرز پخت است که خانم های ایرانی درست می کنند . یعنی بادمجان را باید پوست کند و سپس ورقه ورقه نمود و لابلای آنرا نمک پاشید تا آب آن که زرد رنگ و محتوی سولانین است خارج شود ، سپس آنرا فشار داده و پخت .
البته بهترین طریقه پخت بادمجان آب پز کردن و یا پختن در فر است زیرا سرخ شده آن سنگین شده و برای معده های ضعیف مناسب نیست .
ترکیبات
همانطور که در جدول زیر دیده می شود بادمجان دارای ویتامین های A.B.C و مواد معدنی زیادی است .
د صد گرم بادمجان مواد زیر موجود است
انرژی ۳۰ کالری
آب ۹۲ گرم
پروتئین ۱/۳ گرم
چربی ۰/۲ گرم
نشاسته ۴/۶ گرم
کلسیم ۱۲ میلی گرم
فسفر ۱۵ میلی گرم
گوگرد ۱۵ میلی گرم
منیزیم ۱۲میلی گرم
پتاسیم ۲۲۰میلی گرم
آهن ۰/۷ میلی گرم
سدیم ۳ میلی گرم
منگنز ۰/۲ میلی گرم
روی ۰/۳ میلی گرم
مس ۰/۱ میلی گرم
ید ۰/۰۰۲ میلی گرم
بتاکاروتن ۰/۰۵ واحد بین المللی
ویتامین ب ۱ ۰/۰۵ میلی گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۰۵ میلی گرم
ویتامین ب ۳ ۰/۷ میلی گرم
ویتامین ث ۵ میلی گرم
طبیعت
از نظر طب قدیم بادمجان گرم و خیلی خشک است .